Zomer tip
Enige tijd vóór de pandemie-periode werd er in het centrum van Nijmegen een groene lijn aangebracht, waarlangs men kon wandelen om bijzondere plekjes in de oudste stad van het land te bewonderen. Hebben er zoveel mensen overheen gelopen, dat de lijn slijtage begon te vertonen? Daarnaar is geen wetenschappelijk onderzoek gedaan. Niet getreurd: een nieuwe uitvoering van stevige plaatjes met een groen hart in het plaveisel, wijzen voortaan de weg.
Hier en daar kruist de route andere wandelingen (op papier, via een app of de schildjes van de brandgrens), hetgeen juist uitnodigt vaker een stadswandeling te maken. Nijmegen is immers een oude stad met een jonge inslag. Nu nog een groene lijn om de bestaande Dukenburgwandeling te markeren?
Op weg naar een stadswandeling van de Handelskade onder de spoortunnel door kan de oplettende wandelaar een bordje tegenkomen, dat waarschuwt voor één of meer broedende uil(en). Het uilenbord is in dit geval géén gevelteken, waarmee in onder andere Friesland en Twente boerderijen worden opgeleukt. Overigens leerde je als kind dat uilen wijs waren. Hoe komen ze er dan bij om zich naast intensief trein-, auto en fietsverkeer te nestelen? En de uilenouders in onze Dukenburgse bosjes, hebben die geen last van ons? Wie het antwoord weet mag het mailen.
Geologenstrook
Een appartementbewoonster in Zwanenveld wandelt op meerdere manieren. Ten eerste met een sneltreinvaart richting de honderd levensjaren, ten tweede gaat ze de deur niet uit zonder rollator. ‘Mijn loopfiets’, oordeelt ze minnetjes over haar hulpmiddel. Haar kleinkinderen voorzagen oma’s loopfiets van een hippe bel. Waarom eigenlijk? Toen ze nog in een gezinshuis woonden, had haar huishouden minstens één hond. Die moest driemaal daags uit. En die had toch zeker ook geen bel… het dier blafte niet in het Duits. Het was de Zwanenveldse zelf die deze wandelingen op zich nam en duidelijk rekening hield met wat er onderweg gebeurde. Dus om nu driemaal daags de loopfiets ‘uit te laten’, fluitje van een cent. Anna – zo heet ze voor dit verhaal – neemt de lift naar beneden, haalt haar ‘fiets’ uit de berging en gaat op sjouw. Ze kan kiezen uit meerdere blokjes-om. Maar haar voorkeur gaat uit naar de Geologenstrook. Daar waar het groen is en je eendjes en meerkoetjes ziet badderen (voorjaar 2023 werden hier eindelijk zwánen gespot en gefotografeerd). Langs de verschillende paadjes kan Anna de wandelingen gevarieerd afleggen. Andere trouwe wandelaars hebben ook honden bij zich en die verwent de Zwanenveldse met hondenkoekjes als dit van de baasjes/vrouwtjes mag.
Vleermuiskasten
Wie de beweegroute in Meijhorst volgt komt er bijna onderdoor. In het eikenlaantje met de naam Zegerspad hangen meerdere vleermuiskasten. Die worden door de beestjes nog gebruikt ook. Met uitzondering van het ‘skaeve hus’ hoog aan de stam van een eik, dat ernstig slagzij maakt.
Meer wandelingen Klik hier voor de groene wandeling door Dukenburg
En Klik hier voor meer wandelingen-in Dukenburg
Voor de wandelingen uitgezet door Anja en Christeljohn klik hier
In de artikelen ‘De stad ben ik’ zijn verslagen van hun tochten regelmatig te lezen in de Dukenburger.
Voor de twee Dukenburgse wandelingen klik hier
Bericht juli 2023
