‘Een nieuwe weg in de Ontmoetingskerk’
Er loopt een jonge vrouw langs de rand van Dukenburg. Ze keert terug van een zoektocht in haar leven. Ontevreden met haar bestaan was ze uit haar oude leventje gevlucht. Ze ging op zoek naar ontspanning, vertier. Ze zocht naar mogelijkheden om geld te verdienen, te genieten. Eigenlijk is ze ingegaan op de beloftes van een soort loverboy: Moenen. “Als je met mij meegaat en doet wat ik zeg, beloof ik dat ik een aanzienlijke dame van je zal maken (…) goederen, sieraden, geld, je zult nergens meer gebrek aan hebben.” Dit is, in eigen woorden, een stukje van het verhaal van Mariken van Nieumeghen. Het is een eeuwenoud verhaal, uit 1500. In de Ontmoetingskerk openden we op 19 januari een kunsttentoonstelling: Opnieuw Verbeeld. Poëzie en beeld door Monica Boschman en Jet Westbroek. Ook zijn er aquarellen van Jos van Kemenade. U kunt de beelden en teksten komen bekijken.
Waarom we dat doen? We houden van kunst in de kerk. Kunst laat van buiten zien wat ons beweegt van binnen. Kunst opent en streelt onze ogen en harten. We organiseren dit ook, omdat we luisteren naar verhalen van mensen die zoeken in hun leven en met wie het mis kan gaan. Wij denken vanuit onze geloofstraditie dat we elkaar nooit moeten opgeven. Zoals de priesteroom van Mariken zegt: “Alleen hij die zichzelf opgeeft, is verloren.”
En er is nog een reden waarom het verhaal van Mariken graag eigentijds horen en zien. Er wordt wel gezegd dat Mariken langs Dukenburg naar huis terugkeerde. Daarover dromen we graag: dat mensen door de Ontmoetingskerk en alle andere organisaties met wie we samenwerken zichzelf hervinden.
Pastor Trees Versteege
