‘Nieuw: gebiedstafels. Voor àl uw wijkproblemen’
Ik wil nu even nuilen (Nijmeegs voor zeuren) over een nieuwe gemeentelijke oplossing voor wijkproblemen: ‘gebiedstafels.’ Wat is dít nu weer, denkt u waarschijnlijk.
Eerst even wat uitleg. Niet zo lang geleden omarmde Nijmegen het wijkmanagement. De stad/gemeente moest naar de wijk toekomen. Dichter bij wijkbewoners staan. Dat betekende ondermeer voor elke wijk een wijkcentrum en het benoemen van een aparte wethouder wijken. Én er kwamen wijkmanagers.
Het idee van aparte wijkmanagers, die wijkproblemen concreet zouden aanpakken, was niet verkeerd, maar wel even wennen. Desondanks leerde Dukenburg de wijkmanagers Eric, Marjo en Manon vlug kennen en waarderen.
Deze zomer kwam plotseling een nieuwe maatregel. Per 1 september wordt het wijkmanagement opgeheven. Er komen ‘gebiedstafels.’ Aan die ‘tafels’ gaan ambtenaren van verschillende afdelingen problemen op het gebied van leefbaarheid in wijken bespreken en coördineren. Wijken houden wèl een vast contactpersoon. Eind augustus volgt meer informatie. Tijdens de rest van dit jaar zal praktijkervaring met de nieuwe werkwijze worden opgedaan(!) Zo staat het tenminste in een rondzendmail van de gemeente.
Vager kan het niet, dacht ik toen ik het las. Waarom de huidige heldere opzet voor het wijkmanagement inruilen voor zoiets onduidelijks als een ‘gebiedstafel?’ Waarom maanden gaan zoeken naar “nieuwe schoenen, terwijl de oude schoenen, die best wel lekker zaten, al bij de stort liggen?” Daarnaast lijken met de komst van “gebiedstafels” méér mensen nodig te zijn. Die, om het overzicht te houden, méér met elkaar gaan vergaderen. Waardoor ook méér bazen ergens toestemming voor moeten geven. Het oplossen van problemen kost daardoor méér tijd. Je kunt dan ook rekening houden met teksten als: “daar ga ik niet over, daarvoor moet u bij mijn collega zijn.”
Wijkbewoners zitten hier echt niet op te wachten. Daarnaast krijg ik nu al medelijden met de wijkcontactpersonen nieuwe stijl en gebiedstafel-ambtenaren. Die dreigen met al dat vergaderen niet aan gebiedstafels maar aan ‘nuiltafels’ te gaan werken. Nijmegenaren weten precies wat je dan kunt verwachten: niets.
Toon Kerssemakers