Jonathan Bosch uit Lankforst is in het kader van zijn studie bestuurskunde een aantal keer op bezoek geweest bij de Stadsnomaden aan de Streekweg. Hieronder legt hij uit dat de woongroep op meerdere fronten van meerwaarde is voor Dukenburg.
Voor de rest van Dukenburg liggen ze misschien wat verstopt, maar als je in Tolhuis woont is er een kans dat je ze al eens hebt gezien: de Nijmeegse Stadsnomaden. Sinds de zomer van 2021 bivakkeren ze aan de Streekweg waar tot voor kort een schoolgebouw stond. Als je ze nog niet in levende lijve of uit de verte hebt gezien, is er ook een kans dat je al over ze gelezen hebt in de Dukenburger. Klik hier voor stadsnomaden naar Dukenburg en klik hier voor stadsnomaden zien Dukenburg wel zitten. Het artikel uit nummer 7 van 2021 is hier helemaal onderaan te lezen. Als je nog geen kennis hebt gemaakt: de Stadsnomaden zijn een woongroep van ongeveer veertien mensen tussen de dertig en de veertig die op een duurzame en sociale manier willen leven.
Twijfels
In het oktobernummer van de Dukenburger vertelden ze dat ze heel gastvrij waren ontvangen in Dukenburg.
Dat betekent alleen niet dat iedereen in Dukenburg enthousiast is. Ik heb zelf een aantal mensen gesproken die toch niet helemaal wisten wat ze aan moesten met de Stadsnomaden. Dit heeft volgens mij vooral te maken met de manier waarop ze wonen. Er zijn bijvoorbeeld mensen die de verzameling van oude schaftketen, stacaravans en een Yurt (een Aziatische nomadentent) ronduit lelijk vinden. Ik heb ook iemand horen zeggen dat hij het raar vond dat de nomaden in tenten en wagens wonen, terwijl we er als mensheid zo lang over hebben gedaan om iedereen in een huis te kunnen laten wonen.
En heel eerlijk gezegd, toen ik voor het eerst de Streekweg overstak, wist ik ook niet wat ik moest verwachten. De verzameling wagens en tenten kan er best een beetje onguur uitzien. Zodra je echter over dat modderige grasveld loopt en een praatje met iemand maakt, verdwijnt dit ongure gevoel als sneeuw voor de zon. Sterker nog, het wordt snel duidelijk dat de Stadsnomaden juist hele vriendelijke en open mensen zijn. Ze zijn altijd bereid om een praatje te maken en vragen te beantwoorden. Er is van alles te zien op hun terrein: overal staan zonnepanelen, er is een circustent en een waterzuiveringsinstallatie, en dan scharrelen er ook nog kippen rond. Iets wat mij zelf heel erg is bijgebleven van mijn bezoekjes aan de Stadsnomaden is hoe verbazingwekkend ‘normaal’ ze eigenlijk zijn. Normaal is natuurlijk voor iedereen anders, maar toch houden ook de Stadsnomaden zich bezig met studeren, werken en een gezin starten. Zo begint Tijn met een studie aan de pabo en wordt hij vader. Drijfveer Wat drijft de Nijmeegse Stadsnomaden om op deze manier te wonen en leven? Het is idealisme, maar de belangrijkste reden is dat ze het gewoonweg leuk vinden. In een gesprek met Tijn (die ook op de voorpagina van het oktobernummer van vorig jaar staat) vertelde hij dat hij het leuk vindt om ‘off the grid’ te leven. Hij houdt ervan om (grotendeels) zelfvoorzienend te zijn en wat hij nodig heeft uit de natuur te halen. Zo vond ons gesprek plaats in de ‘woonkamerwagen’ die verwarmd werd door hout dat hij net gehakt had. Daarnaast willen de Stadsnomaden mensen samenbrengen. Op het terrein kunnen mensen ideeën uitwisselen, maar ook gewoon gezellig met elkaar praten. Toen corona nog gewoon een biermerk was, organiseerden de Stadsnomaden dan ook allerlei activiteiten voor mensen uit de buurt. In een buurt zoals Dukenburg, met vrij weinig ontmoetingsplekken zoals cafés en restaurants, zijn de Stadsnomaden volgens mij een heel goed alternatief.
Bericht maart 2022
Verhuizing ‘Nijmeegse Stadsnomaden’ naar Dukenburg
Uit de Dukenburger nummer 7 van 2021.
Begin augustus kwamen weggebruikers op de Oversteek ze al tegen: de transporten van de Nijmeegse Stadsnomaden van Nijmegen- Oosterhout naar Dukenburg. Met zwoegende tractoren de brug op om de woonverblijven, materiaal- en keukenwagens enzovoort naar de Streekweg te brengen. Ongeveer daar waar vroeger de praktijklokalen van het Maas en Waalcollege stonden, is nu hun nieuwe kampement.
Tijn voor zijn Yurt
De woonverblijven van de dertien bewoners bestaan uit voormalige schaftketen, omgebouwde bedrijfsbussen, caravans en vrachtwagens. Maar midden op het terrein staat een heuse Yurt, wat je uitspreekt als joert: een nomadentent die veel in gebruik is in de steppegebieden van Centraal-Azië. Eigenaar van de Yurt is Tijn. Hij heeft deze nomadentent nu een paar maanden in zijn bezit. “Het opbouwen was nog wel een dingetje”, vertelt Tijn. “Ik wilde bij een vlakke en iets opgehoogde plek, met het maken van dit “terras” hadden we ons toch iets verrekend. En met de eerste opbouwpoging was het te klein en viel het doek erbuiten. De tweede poging lukte beter, weliswaar met de hulp van kennissen.”
Groene aanplant
Nog voor de verhuizing zijn er op het terrein honderden planten verwerkt en werden er hagen geconstrueerd van takken die onder andere de afscheiding naar het rustgedeelte achterop het terrein afbakenen. Met natuurverenigingen is afgesproken dat er een afscheiding gemaakt werd met het naastgelegen groen- en natuurgebied. De aarden wal die hiervoor opgeworpen was, bleek echter bij de hevige regenval een te grote barrière te zijn. En omdat het bij de woonvertrekken aan die kant van het terrein schuin afloopt, kreeg men daar natte voeten. Er is nu een doorgang door de aarden wal gemaakt waar afvoerbuizen in gelegd zijn. Er zijn nog meer plekken waar het water voor overlast zorgt. “Omdat het water niet voldoende snel wegzakt, zijn de ondergrondse reservoirs al ingedrukt. Dit vraagt weer om actie en nieuwe ideeën”, legt Max uit als we het over de waterproblemen hebben.
Duurzaamheid
Veel moet er nog aangelegd worden. Zo was men in de eerste weken druk bezig met het rioolzuiveringssysteem. De grijswatercyclus waarbij ‘vloeistoffen’, vuilwater uit de keuken en van de urinoirs wordt gezuiverd. De filtering met bacteriën loopt via grote 1000 liter containers met schelpengrit, granulaat en riet. Vet en bezinksel worden opgevangen in grote ingegraven tanks. Stroom krijgt men via zonnepanelen. Hierdoor hebben de bewoners een geheel zelfvoorzienend stroomnet op het terrein. Alleen water wordt afgetakt van het gemeentelijk waterleidingnet. “Schoner water dan in Nederland is er niet”, legde Tim uit tijdens een eerste korte rondleiding. “We zijn in Dukenburg gastvrij ontvangen. Mensen benaderen ons hier heel positief. We denken dat er veel dingen samen met bewoners kunnen gebeuren.”
Activiteiten
Op hun website lezen we: “Bij de Stadsnomaden is er plek voor ontwikkeling, ontmoeting en ontspanning. De activiteiten hebben een grote verscheidenheid qua thema en opzet.” Tim vertelde dat de eerste Dukenburgse scholen al waren komen kijken. Net als in het verleden hopen de Stadsnomaden weer workshops en exposities te kunnen organiseren. Helemaal voor op het terrein staat Alex met zijn omgebouwde verhuiswagen. Hij was bij ons bezoek druk met het aanbouwen van een grote serre. Alex is al heel Europa doorgetrokken en heeft zelfs in Marokko theatervoorstellingen gegeven. “We hebben door corona een pas op de plaats moeten maken, maar ik ben vast van plan in Dukenburg weer te starten met theatervoorstellingen”, vertelt hij. ‘Maar eerst moeten we hier op dit terrein onze infrastructuur op orde hebben.’ Ondertussen was zijn vriendin een afwateringssleuf aan het graven in de zware klei. Achter de woonverblijven is er op het terrein plek voor rust. Hier lopen ook de dieren. Een harem kippen vervolgt al kakelend zijn weg.
De Nijmeegse StadsNomaden zijn te volgen op hun facebookpagina en de website: www.destadsnomaden.nl
