‘De opdracht van de Moor’
Op donderdag 16 januari 2025 jongstleden overhandigde Abdelkader Benali zijn roman. De opdracht van de Moor aan burgemeester Bruls. De roman had hij geschreven in opdracht van de gemeente Nijmegen. Ik mocht bij de plechtigheid aanwezig zijn en als een van de verassingen hem toespreken. Abdelkader, die Nijmegen als zijn tweede stad beschouwt, ken ik immers al heel lang.
“Qader, ik ben in de middag van 5 oktober in het Stadhuis van Nijmegen. Kom en neem onze Nijmeegse vrienden mee…”, berichtte Abdelkader mij zonder verdere uitleg waarom. Ik kon op die dag vanwege een werkverplichting elders niet komen. Maar als ik toen had geweten dat burgmeester Bruls hem op die middag de opdracht voor het schrijven van een Nijmeegs boek zou geven, dan had ik mij voor de andere afspraak afgemeld. Want zelden zag ik een niet-Nijmegenaar zoveel liefdeswarmte uitstralen voor Nijmegen als deze kosmopolietschrijver.
Ik lees voor wat ik toen in 2013 in dit blad geschreven had:
‘Datgene wat je bezit, verandert in vanzelfsprekendheid waardoor je niet altijd de waarde ervan kunt inschatten. Je weet het pas wanneer de ander daar waarde aan hecht. Denk bijvoorbeeld aan de antieke schalen die na een oordeel van de kunsttaxateur, een prominente plek krijgen en niet meer in de vaatwasser terecht komen.
“Zo ervoer ik afgelopen weken mijn Nijmegen Ik mocht met de eregast van Nijmegen, schrijver Benali door de stad te lopen. Met zijn Randstedelijke ogen kun je nóg meer schoonheden van de Waalstad ontdekken. Tijdens zijn twee maanden durend verblijf in het mooiste én oudste huis van de stad aan de Waalkade werkte hij aan een geschenkboek over de Zevenheuvelenloop. Het hardloopevenement dat dit jaar (in 2013 dus) haar dertig jarig lustrum viert. Het boek zal verhalen bevatten over het leven en overleven in deze bewogen en levendige stad, Nijmeegse verhalen. Na het laatste glas in de Blauwe hand daalden we via de Grotestraat naar beneden. Het viel mij op dat de Waal zichtbaar plezier had om door haar stad te stromen.”
En de schrijver schreef zijn boek. Ook dát werk van Abdelkader over deze stad – De 7 van Nijmegen – raad ik aan om te lezen, maar nu, in 2025, is het een ander verhaal geworden. De wereld is veranderd, de mensen zijn veranderd, de stad is veranderd. De tijden zijn veranderd. Maar het boek heeft het ook over tijdloze waarden, de gastvrijheid van de stad, de solidariteit met hen die minder geluk hadden. Daarom wil ik toch eindigen met dezelfde woorden als in 2013: Koester onze gedeelde menselijkheid en “Wees zuinig op uw stad.”
Lees De opdracht van de Moor!
Qader Shafiq
