‘Vierdaagse’
Vastberaden maakte ik het flink verhoogde inschrijfgeld over. Want voor mij is Vierdaagse lopen: vieren van mijn Nijmegenaarschap. Op dag één de opgaande zon de Waal zien inkleuren. Vervolgens meeslingeren op de dijken, wegen en straten om de hartelijkheid van Oosterhout, Slijk- Ewijk en Lent te ervaren. Van het optreden van de Driestroomband Jukebox in Elst genieten en de knuffel krijgen van volleybalvriendin Mariëlle die met haar dweilorkestje in Bemmel optreedt. De intocht vieren met een borrel die vriendin Maria in Café Royal op de Hertogstraat aanbiedt. Op dag Roze vroeg ontwaakt Grootstal en Hatert zien juichen en via de vertrouwde Weezenhof in de geliefde Overasseltse en Hatertse Vennen komen. Het gemoedelijke Alverna, lange Wijchen, vrolijke Beuningen en Weurt achter de rug, de mooiste intocht van het Waterkwartier ervaren en de dag afsluiten met een bier op het ‘Faberplein’. Op de derde dag onderweg naar Malden een beschuit met aardbeien nuttigen, de moerbeiboom in Mook bewonderen, bij oudere vriendin Miep in Middelaar een kopje koffie, en nog een, drinken. Plasmolen, Milsbeek, Ottersum inlopen en vervolgens verlaten. Op de gulle Breedeweg van lekkere traktaties genieten en bij het binnenkomen in Groesbeek dj Jan Muskens begroeten.
De Zevenheuvelenweg is een eitje. Na de finish bij de redactietent van de Gelderlander een koud blikje Bavaria drinken. Thuis je blaren behandelen en je opmaken voor de dag van Via Gladiola. Op de dag van de Maas bij elk dorp de herinneringen van de voorbije vier dagen ophalen. Duimen dat je in Beers de aan de Vierdaagse verslaafde politicus Paul Eigenhuijsen niet ontmoet. Want dat wordt dan een vroege bier. Eenmaal op de pontonbrug de pijn in je voeten voelen. De pijn die je op de Rijksweg weer vergeet. Want tot en met een handdruk van burgervader Bruls word je op handen gedragen. En na die vier zware dagen als held van je geliefde met een kruisje thuiskomen…
Dát is mij ontnomen. Dát is ons ontnomen. Ik vervloek corona.
Qader Shafiq