Ontspullen is een virus dat niet alleen heerst in ons stadsdeel bij de pensionado’s, ook de naoorlogse ‘Boomers’ in andere steden met nieuwbouwwijken uit de jaren 60/70 vorige eeuw zijn massaal aan het ontspullen geslagen. Maar ook hun aller nageslacht, hoor. Jongere ouders van nu wisselen kleding en speelgoed uit, naast tuimelbekers en wc-brilverkleiner; van tieners hebben ze ander materieel op hun privé marktplaats staan. Alles gebeurt met gesloten beurzen en tikkies blijven achterwege. Weggeefkasten en minibiebs zijn ook fijne ontspulobjecten.
Er was eens
Toch zijn er voorwerpen die je met droge ogen voorgoed verhuist naar het ‘grijze archief’ (oudpapierbak), de groene vuilniszak, de Milko en de Kliko. Nu heb je van die mensen, die eerst alles in hun handen nog eens bekijken. Een Dukenburgse huisvrouw is daarvan een sprekend voorbeeld. Aan de (vaste) telefoon bekende zij de redactie dat ze in haar ladenkasten een vouwfoldertje vond uit de beginjaren van de Berendonck. “Kom maar eens kijken, dan kunnen we samen lachen.” En jawel hoor: het dubbelzijdige vierluik op dik glanspapier geeft de geschiedenis van zo’n twintig jaar geleden weer. Er was eens: het RGV-strand om de hoek. De grote kleurenfoto op de voorkant van de folder toont nog het speelfort, omringd door ondiep water. De waterglijbaan rechts daarvan is niet te zien. Die komt verderop in de folder aan de beurt, piepklein afgebeeld. Terwijl daar honderden sporen van grut van vroeger lagen. Van het door RGV vervaardigde kinderdorp is geen enkel litteken meer over. In plaats daarvan zijn voor de kleinsten onder ons wat speelattributen verdeeld over het strand geplaatst. De twee nieuwe ‘toilet-kioskjes’ hebben elk een handvol toiletten, een buitendouche en een wasbak. Hé, die twee hebben ook een naam: Mariken en Donck. Maar als kiosk in dienst?
Twintig jaar geleden
Terug naar bestudering van de folder zien we dat het hoogparkeertarief voor het jaar 2004/2005 vier euro bedroeg, het laagtarief na 17.00 uur één eurootje. Twintig jaar later is een uitrijkaart van 6 euro verplicht. De tariefsverhoging valt nog mee. Het meest frappante in de informatiedrager is de plattegrond van de recreatieplas van weleer. We nemen de lezer aan de hand mee naar het recente verleden. We gaan: door het A73-tunneltje rechtsaf, waar het 1e toiletgebouwtje (Trompetbuske) opdoemt. Links van de stenen voorziening ligt het kinderdorp. Het pad langs het strand volgend komen we voorbij de toiletgebouw Hoog Buske, Hoog Kempke, Vale Vink, de Berendonck, Bisschopswei en Grote Kamp. De folder vertelt ons in al zijn ouderdom iets nieuws. Zeven gebouwtjes met bijzondere namen, voorzien van toilet en kiosk! Waar je terecht kon voor een hapje en een drankje? Wij hebben geen actieve herinneringen aan zeven gebouwtjes, hooguit drie/ vier kleedkamers. Af en toe een kraampje met badgoed en soms iets als ijsco’s? Wél gegrift in het geheugen staat het BurgGolf restaurant de Eijsvogel. Het ruime terras bood uitzicht over de golfbaan en de waterpartijen. Magnolia heet het resto nu en ‘de koffie is er voor iedereen’.
Thermenhotel bijna voltooid
De meest ingrijpende verandering in de afgelopen jaren is natuurlijk de komst van de thermentempel geweest, met nu een fors hotel erbij in de laatste fase van opbouw. Hoe mooi zou het zijn als er aan de kant van het water een zeer toegankelijk terras zou komen voor passanten. Daar ziet het echter niet naar uit. Dan maar op het bankje het dichtst bij de waterskibaan. Die vorm van watersport biedt vertier aan velen op en aan het water en is daardoor íngeburgerd. Vanaf het terras bij het strandpaviljoen is er ook mooi zicht op deze sportbeoefening. Verder worden de uitgebreide buitenlucht- faciliteiten op de grasvelden rondom het paviljoen aardig gebruikt. Tel daarbij op de Vikingevenementen en jaarlijks het Emporium, niet te vergeten de nudistenrecreatie, de duikers naar het onderwaterhuis plus de vele vissers en de Berendonck van Leisureland bruist. Maar soms is het er heerlijk rustig.
Bericht december 2024
