Lang geleden was graffiti* een creatieve uiting via ingekerfde of geschilderde tekeningen, later ook teksten. Je zou zelfs kunnen denken aan de voorstellingen van de Arowakken (Indianen) in Antilliaanse grotten. Of de Egyptische secco-afbeeldingen en Romeinse fresco’s, die geschiedenis schreven. Het hedendaagse graffiti veroverde gaandeweg ons land met een Engelstalige tongval (grèfitty). Bovendien uitgevoerd met verf uit een spuitbus. Dit vormde een schadelijke aanslag op de ondergrond, de omgeving en de gezondheid. Verder waren veel voorstellingen niet zo ‘kunstig’; passanten of gehaaste kijkers vonden het meer vandalistisch kladwerk. Zeker wanneer er simpele tags (vrij vertaald ‘handtekeningen/parafen’) achtergelaten zijn op muren, gevels en/of bewegende objecten in de openbare ruimte.
Door nu een paar Nijmeegse plekken (zoals de Dukenburgse, en Lindenholtse brugpijlers langs het kanaal) als vrijplaats te bestempelen, kunnen kunstenaars hier onbeboet aan het werk gaan. De gemeente heeft onlangs een collegevoorstel aangenomen om graffiti in goede banen te leiden. Door goed contact te houden met de graffiti-scene voorkomt dit dat er op illegale plekken tags verwijderd moeten worden. Voor wie precies wil weten hoe dit plan van aanpak in elkaar steekt, kan via de digitale balie de inhoud vinden. Kunstenaars krijgen in een testfase van drie jaar legaal groen licht. Kort samengevat voor het publiek: wie geïnteresseerd is in een gratis wisselende buitententoonstelling: pak de fiets of loop een stukje langs het kanaal. Neem dan gelijk een kijkje onder de verkeerstunnels die vorig jaar kleurig werden verrijkt met de geschiedenis van ons stadsdeel.
* Graffiti is een woord dat zowel in enkelvoud als meervoud gebruikt kan worden. Je mag de naam bovendien op zijn Italiaans uitspreken als graafietie, met de klemtoon op de áás.
Bericht november 2023
