‘Nieuw begin’
De sloop is in volle gang. Langzaam maar zeker zie ik een school afgebroken worden. Het oude HAN-gebouw lijkt wel een omgekeerd bouwpakket.
Ooit kwamen hout, beton, asbest, ijzer apart de bouwplaats op, nu worden ze uit elkaar gehaald en soort bij soort afgevoerd. Om me heen zie ik hoe ook mensen gesloopt worden door ziekte, verdriet, armoede.
Vaak zijn er zorgzame aandachtige mensen die helpen om het leed samen te dragen en te verlichten. Soms worden mensen onbarmhartig hard en snel afgevoerd naar de rand van onze samenleving.
De school was een plek gericht op groei. De leraren in opleiding dachten er na over wat goed zou zijn voor hun toekomstige leerlingen. En docenten lieten hun studenten groeien. Iets hiervan blijft bewaard: het nieuwe wijkje gaat straks Hof van Nijmegen heten.
Een hof is een tuin, daar kan dus straks weer van alles gaan opbloeien. Als straks de sloop voorbij is, komt er met de nieuwbouw een nieuw begin. Voor kwetsbare mensen is dat niet zo makkelijk te realiseren. Maar niet onmogelijk. Dat is de belofte van Pasen. Mensen kunnen opstaan uit hun eigen duisternis. Mensen kunnen uit hun problemen verrijzen. De dood heeft niet het laatste woord. Als de afbraak in volle gang is, is het nauwelijks te geloven.
Dan is het bemoedigend om het verhaal te horen van ervaringsdeskundigen die het zelf hebben meegemaakt. We hebben zulke verhalen hard nodig om erop te blijven geloven, dat het kan, een verrassend nieuw begin!
Bij de opening van de expositie Rust in chaos in de Ontmoetingskerk werden omgevallen bouwwerken weer opgebouwd tot een stad, die wel wat weg heeft van Dukenburg. Buiten is de Ontmoetingstuin al volop paastuin. Kom gerust inspiratie opdoen, als je in chaos rust zoekt.
Pastor Joska van der Meer
