Nul op de meter in Meijhorst: hoe gaat het nu?
Energietransitie (overgang naar nieuwe energie) gaat niet zomaar. Dat blijkt uit gesprekken met bewoners, bestuurders van gemeenten, woningbouwcorporaties et cetera. In Dukenburg geldt dat voor de nul-op-de-meter-pilot in Meijhorst voor 132 woningen. Zwanenveld en Lankforst komen binnenkort aan de beurt. In een serie wil de Dukenburger bewoners, partijen en instanties aan het woord laten die dagelijks te maken hebben met energietransitie. De afgelopen keer stonden de reacties van bewoners uit Meijhorst centraal. Deze keer het woord aan de woningcorporatie. Wat is er aan de hand? Valt het mee of tegen? Wat kan geleerd worden? Een gesprek met Nico van Ginkel van Portaal.
‘Na renovatie willen bewoners niet meer weg’
Een opmerkelijke uitspraak van Nico van Ginkel, tijdens een wandeling naar een van de opgeleverde huizen van het nul-op-de-meter-project in Meijhorst. Het vormt de start van een gesprek over de stand van zaken nu, kritiek van bewoners, opgedane ervaringen en toekomst. Voor binnenkomst wordt nog even de voorgevel aangeraakt. Het voelt als hout. Dan vraagt Nico aandacht voor het blok gerenoveerde huizen: ‘Kijk eens hoe mooi het geworden is.’ Binnen wordt naar het achterraam gelopen. Geen tocht meer. Een mooie brede vensterbank Wel degelijk een niveauverschil bij de deur. Alles hangt met elkaar samen Het nul-op-de-meter-project in Meijhorst is inmiddels het vijfde in zijn soort van Portaal. Veel draait om prefabricage. Gevels worden van tevoren in de fabriek gemaakt. ‘Het is mooi dat gevels in zijn geheel per blok geplaatst kunnen worden.
Maar er zijn kleine maar wel vervelende afwijkingen naar boven gekomen. Daardoor werden aanpassingen noodzakelijk. In het begin liet de steigerbouwer het ook afweten. Alles hangt met elkaar samen. Onderaannemers moesten wachten. Een kettingreactie, waardoor toezeggingen aan bewoners niet waargemaakt werden. We waren niet goed in snelle communicatie.’ Gevolg: veel klachten van bewoners. ‘Prefabricage is mooi, maar er moet niets fout gaan’, aldus Nico, die ook uitdrukkelijk laat merken dat Portaalmedewerkers dit voor bewoners bijzonder vervelend vinden.
Was dit niet te voorzien? ‘De nul-op-de-meter-projecten zijn in 2013 opgezet. In crisistijd. Nu gaat het heel anders: topdrukte overal. Bovendien: het prijspeil is met 20 procent gestegen. Het is minder flexibel geworden. Passen en meten’, verzucht Nico. Opnieuw wordt naar het achterraam gelopen. ‘Indertijd is de keuze op deze huizen gevallen vanwege achterstallig onderhoud, vocht en slechte isolatie. Dus torenhoge energierekeningen. De 132 woningen kwamen daarom in aanmerking voor zowel renovatie als verduurzaming. De tocht is weg. Geen vocht en schimmel meer.’ Ook: ‘Gas zal steeds duurder worden. Bij nul op de meter heb je daar geen last van. Er bestaat een goede kans dat stroom terugkomt door zonnepanelen. De kosten worden lager.’ Bij andere nul-op-de-meter-projecten is gebleken dat men went aan andere manieren van verwarmen en drogere lucht. Warmtepompen blijken niet storingsgevoeliger te zijn dan andere warmtebronnen. Wijken zien er beter uit, ook Meijhorst. Na renovatie blijken bewoners niet meer weg te willen.
‘Daar kan ik heel erg blij van worden’, aldus een gemotiveerde Nico. Die nog toevoegt dat Portaal er niet aan denkt woningen nu in de verkoop te zetten. Een positief oordeel. Maar waarop baseer je dit? ‘We laten de kwaliteit en bereikte doelen meten door een onafhankelijke instantie: het Centrum voor Woononderzoek.’ Voorbeeld voor de toekomst? ‘We kunnen, vanwege de sterk gestegen kosten, renovatie en verduurzaming niet altijd tegelijk blijven realiseren. Bij de hoogbouw in Zwanenveld is onvoldoende ruimte voor zonnepanelen. Vandaar dat daar aansluiting op het warmtenet een rol gaat spelen.’
Nico tot slot: ‘We hebben niet alles in de hand. Het blijft mensenwerk. Maar wat we wel weten: zonder draagvlak bij bewoners lukt het niet. Daarvoor zullen we ons uiterste best blijven doen.’
Kleine foto’s: de nieuwe bredere deuren en de brede (Duitse) vensterbanken.
Bericht april 2019
