‘Beter een goede buur dan een verre vriend’
Afgelopen woensdag liep ik vanuit de kerk twee aan twee met wat mensen het ommetje van Zwanenveld. We kwamen langs de 3D-brug die op dat moment als een grote puzzel in elkaar werd gezet. Het was indrukwekkend om te zien hoe een groot stuk wegdek op de pilaren werd geplaatst.
Ik moest eraan denken dat we in de kerk veel gepuzzeld hebben over wat we konden doen in de crisis. Een belangrijke vraag die we onszelf stelden was: hoe kunnen we goed naar elkaar blijven omkijken?
In contact met mensen in Dukenburg viel het me op hoeveel er spontaan wordt gedaan door buren. Soms bleek het puzzelen wat we in de kerk deden niet nodig. “Beter een goede buur dan een verre vriend.” Dit gezegde heeft nieuwe betekenis gekregen. Toen we vanuit de kerk een boodschappendienst hadden opgezet, waren er best wat mensen die hun hulp aanboden, maar eigenlijk geen hulpvragen. Veel mensen die niet zelf hun boodschappen deden werden al geholpen. Vaak door buren. En zo heb ik veel verhalen gehoord over buren die klaarstaan voor elkaar.
De meesten van ons leefden de afgelopen tijd veel meer in en rond de eigen woning. Ik ook. Sommige vrienden heb ik al maanden niet meer gezien, maar buren zie ik vrijwel dagelijks. Even een klein praatje buiten of zwaaien als iemand langs het huis komt. Het is voor ons allemaal belangrijk om contact en steun te hebben. Zo’n crisis maakt dat extra duidelijk. En het is mooi als die contacten ook kunnen groeien met de mensen die toevallig in je buurt wonen. Je hebt je buren niet gekozen. Ook mensen die heel anders zijn dan jij wonen in de buurt. Als je zoveel thuis bent, heb je ook meer te maken met de vreemde of lastige dingen van elkaar. Door elkaar beter te leren kennen, kun je ook meer begrip krijgen.
Dan ben je niet meer vreemd voor elkaar. Ik hoop dat er snel betere tijden komen, maar ook dat we de mooie dingen die ontstaan zijn kunnen behouden. Laten we een goede buur zijn.
Marije Klijnsma, kerkelijk werker
