‘Mantelzorg. Saar aan Huis’

In een serie artikelen besteedt de Dukenburger aandacht aan activiteiten die inwoners met elkaar verbinden. Voor en tijdens 50 jaar Dukenburg is het netwerk “Oog voor Elkaar” ontstaan. Dat netwerk brengt door concrete activiteiten bewoners bij elkaar en verbindt hen met allerlei initiatieven en instanties dicht bij huis in Dukenburg.

Mantelzorg, steeds meer mensen van alle leeftijden krijgen hiermee te maken. En dat aantal groeit door. Volgens het kenniscentrum voor Verpleging en Verzorging “Zorg voor Beter” geeft in Nederland ruim een derde van 16-jarigen en ouder op een of andere manier informele hulp, zoals mantelzorg officieel genoemd wordt. In heel Nederland’ gaat het om 5 miljoen mensen. Vertaal dit getal ruwweg naar Dukenburg, dan gaat het om bijna 8.000 mensen, die in ons stadsdeel op een of andere manier met mantelzorg bezig zijn. Niet voor niets zijn hier dan ook diverse mantelzorg organisaties actief. Er is veel informatie op internet te vinden maar door fusies van organisaties of nieuwe initiatieven voor Mantelzorg verandert deze informatie voortdurend.

Deze keer Anita Rossen, vestigingsmanager van “Saar aan Huis” regio Nijmegen.

“Aanvullende mantelzorg: jouw leven weer gemakkelijker en leuker maken”

Opeens is het anders

 En opeens is het zover, vertelt Anita (foto links): “Jouw moeder – altijd gezond geweest – krijgt een ongeluk en heeft direct veel zorg nodig. Jouw zieke kind had altijd vaste oppas en die oppas gaat naar de andere kant van het land. Jouw partner heeft steeds meer last van dementie maar er is nog geen plek in een verpleegtehuis. Of heeft een ziekte gekregen, waarbij voortdurend iemand thuis moet zijn. En ja: dan komt onvermijdelijk het moment dat je moet beseffen dat jij niet meer alleen voor jouw partner of een ander dierbaar familielid kan zorgen. Want anders ga je er zelf aan onderdoor. Dat te moeten toegeven gaat niet vanzelf: je kunt jouw geliefde of jouw familielid niet zomaar in de steek laten, nietwaar?”

Mantelzorg vraag je niet zomaar

Wanneer je eenmaal zover bent om hulp te zoeken dan breekt de volgende moeilijke fase aan. Er komen een heleboel vragen op jou af. Je moet uitleggen waarom je mantelzorg nodig hebt. Je moet uitzoeken hoe met spoed die hard nodige mantelzorg te krijgen?

En: onder welke regeling val ik? En wie krijg ik allemaal in huis?

Er zijn dus nogal wat gesprekken nodig om de juiste zorg te krijgen. En elke keer roepen die gesprekken emoties of verdriet op. Het blijft namelijk steeds confronterend te ervaren dat je allang niet meer de nodige zorg kan geven. “In voor- en tegenspoed, zo is het toch?” Zo heb je het geleerd. Veel, soms hartverscheurende, voorbeelden komen voorbij in het gesprek met Anita Rossen.

Wat is “Saar aan Huis”?

Anita: “Saar aan Huis is een landelijke organisatie op het gebied van aanvullende mantelzorg. Door die aanvullende mantelzorg kun je gemakkelijker en comfortabeler op jezelf blijven wonen. We zijn verspreid over heel Nederland met ook een vestiging in de regio Nijmegen. Hier zijn 70 medewerkers actief bij 100 cliënten. Elke regio heeft een vestigingsmanager. Sinds 4 jaar ben ik dat voor Nijmegen.”

Is aanvullende Mantelzorg voor alle leeftijden

“Saar aan Huis” biedt aanvulling op thuiszorg. Het gaat dus niet om persoonlijke verzorging, maar wèl om licht huishoudelijk werk, gezelschap houden, boodschappen doen, wandelen, er op uitgaan met de auto, samen terrasje pakken, gezelschap houden in verpleeghuis enzovoorts. Anders gezegd: het gaat om aanvullende mantelzorg, die het leven werkelijk gemakkelijker en leuker maakt. Dat is waarvoor we staan.” Zo stelt Anita vol overtuiging.

Jezelf niet vergeten: juist als je voor iemand moet zorgen

“Het gaat bij ons ook om wat wij respijtzorg noemen” vervolgt Anita. “Dat is de zorg die wij van familie of andere mantelzorgers overnemen, zodat zij even tijd voor zichzelf hebben. Mantelzorgers nemen vaak veel te weinig tijd voor zichzelf en lopen daarmee een groot risico opgebrand te raken. We benadrukken altijd sterk dat, wil je als mantelzorger goed voor anderen zorgen, je ook goed voor jezelf moet zorgen. “Via allerlei netwerken of ook reviews merken we dat we inderdaad in dit opzicht veel kunnen betekenen voor cliënten én hun familie.”

Voor alle leeftijden?

Anita: “We zijn er voor alle leeftijden, maar in de praktijk krijgen we vooral met oudere cliënten te maken. Vanuit allerlei culturen. Met name opvang bij dementie is een steeds groter aandachtsgebied”.

Wat onderscheidt jullie van andere organisaties?

Snelheid

Anita trots: “Op de allereerste plaats: snelheid. Wij investeren veel in netwerken en daardoor kunnen door ons bij veel organisaties de juiste verbindingen worden gelegd zodat allerlei procedures snel kunnen worden doorlopen. Daardoor kunnen we maatwerk in aanvullende mantelzorg bieden. We hebben ook het geluk dat we in onze regio kunnen beschikken over een voldoende aantal goede medewerkers”. De meeste cliënten krijgen we via mond mond reclame maar ook door kinderen of kleinkinderen die ons op sociale media ontdekken.”

Vertrouwde gezichten

“Het tweede belangrijke punt is dat we steeds zoveel mogelijk een vaste medewerker (een Saar als vrouwelijke of een Bram als mannelijke mantelzorger) aan een cliënt koppelen. Wij werken inderdaad niet met vrijwilligers maar met vaste medewerkers. Dat geeft cliënten (en hun familie) veel rust: ze hoeven niet steeds te wennen aan nieuwe gezichten. Dat is belangrijk omdat je in een moeilijke fase van iemands leven in zijn of haar privésfeer komt. Dan heb je juist extra baat bij een vertrouwd gezicht.” Aldus Anita.

Jullie spreken over medewerkers en niet over vrijwilligers. Zijn het betaalde krachten? En zo ja hoe komen jullie dan aan inkomsten?

Inkomstenbronnen

Anita: “Ja. Door medewerkers te betalen kunnen we ook continuïteit van onze medewerkers vragen. Diensten aanbieden door middel van vrijwilligers maakt naar ons idee zorg toch vrijblijvender. Deze continuïteit blijkt goed te werken. Cliënten hebben, zoals gezegd, daar baat bij. Medewerkers hebben bovendien vaste aanvullende inkomsten. Om dat te bekostigen hebben we daarvoor drie inkomstenbronnen: inkomsten uit particuliere zorgcontracten, inkomsten uit aanvullende zorgverzekeringen van cliënten en inkomsten door mensen, die (met een WOZ-indicatie) met een persoonsgebonden budget (PGB) kunnen werken.”

Heel weinig verloop.

Anita vindt het fijn, dat er bij medewerkers zo weinig verloop is: “Als er iemand vertrekt, is dat door oorzaken buitenaf. Eén keer maar kwam iemand zelf tot de conclusie dat ze voor dit werk niet geschikt was. In sollicitatiegesprekken wordt met kandidaten altijd goed doorgesproken wat belangrijk is in dit werk: levenservaring en een groot hart voor mensen. Daarnaast helpt een praktische instelling heel veel. We doen ook aan teambuilding. We hebben in coronatijden onze gebruikelijke teambijeenkomsten erg gemist. In deze bijeenkomsten worden veel werkervaringen gedeeld. Soms zijn er workshops. Zoals onlangs over het thema dementie.”

We zijn natuurlijk ook nieuwsgierig naar jou Anita. Je voelt je, zo te horen, erg thuis in dit werk. Anita: “Dat klopt helemaal. Ik doe dit werk nu vier jaar. Daarvoor had ik een commerciële functie in de verzekeringsbranche maar ik vond dat ik wel erg veel achter de computer zat. Ik ben graag onder de mensen. En ik wil ook concreet iets voor iemand kunnen betekenen. Dat kan ik volop in deze baan: gesprekken met toekomstige cliënten en familie, werving medewerkers, netwerken bij thuiszorg en andere zorginstellingen, aanwezig zijn op bijeenkomsten, verbindingen leggen, dingen regelen bij de juiste functionarissen. Enzovoorts. Ik ga nog iedere dag met heel veel plezier naar mijn werk.”

Meer informatie over Saar aan Huis is te vinden op: www.saaraanhuis.nl

Bericht oktober 2021

menu