‘Warmteplek’
In een crisissituatie ontdek je vaak wat echt belangrijk is. Voor ieder mens is dat iets verschillends. Hoewel? In een lied concludeerde de onlangs gestopte zanger Huub van der Lubbe: het komt als altijd weer op liefde neer. Sinds de energieprijzen zo stijgen, is er een nieuw antwoord bij gekomen: warmte. Warmte in de winter is immers niet meer vanzelfsprekend, veel mensen zetten de thermostaat laag, sommigen durven hem zelfs niet meer aan te zetten. Hoge temperaturen voor de tijd van het jaar is dan opeens een welkome boodschap, in plaats van de onheilstijding van klimaatverandering. De gemeente Nijmegen wil niemand in de kou zetten en bedacht daarom warmteplekken. Daar blijkt nu dat warmte twee betekenissen heeft. Het betekent een aangename temperatuur. Maar ook warmte als gezelligheid, menselijke warmte, nabijheid.
Alle warmteplekken doen meer dan de verwarming aan zetten. Er is koffie, soep, een luisterend oor, gezelligheid van een praatje of een spelletje. Maar zelfs dan is het nog geen warmteplek. Die wordt het pas als mensen ook echt daadwerkelijk samenkomen. Die stap zetten blijkt voor velen lastig. Om iedereen aan te moedigen om samen echte warmteplekken te maken, herhaal ik hier het gedicht van Kris Gelaude waarmee de kerstvieringen eindigden:
Wacht niet op wat er komt maak zelf een vuur aan dat de kilte van de tijd verdringt.
Breng mensen samen en vertel elkaar een klein verhaal van hoop.
Lach, zing en wees mens.
Wek samen nieuwe geestdrift en geef het door het licht van het vertrouwen.
Pastor Joska van der Meer
