‘Even zitten’
Buiten in de Ontmoetingstuin staan twee stoelen. Lichtroze knallen ze eruit in de nu grauwe tuin. Niet coronaproof, als je er samen op gaat zitten, zit je ‘face to face’, absoluut geen anderhalve meter uit elkaar. Maar het is dan ook een Ont-moetstoel.
Eén stevig in de grond verankerde stoel bedoelt om elkaar echt te zien en nieuwe ontmoetingen mogelijk te maken.
Ik heb nog geen mensen gezien die het waagden om erop te gaan zitten.
Zijn we al zo aan die anderhalve meter afstand gewend dat face tot face zitten eerder ongemakkelijk dan verbindend werkt? Zo wat verloren in de ruimte is de stoel meer een visioen dan realiteit.
Een belofte dat eens mensen elkaar weer ongedwongen kunnen ontmoeten.
Maar als je er wel op zou gaan zitten? Dan zit je op een roze wolk in een mooie tuin. Wie weet helpt het om alles wat meer met een roze bril te bekijken en wordt het leven dan wat lichter… Of is het de manier om even niet zoveel meer te moeten. Zo heet de stoel immers: Ont-Moetstoel.
Er samen op gaan zitten, dat kan nog niet. Die face tot face ontmoetingen zullen we anders moeten organiseren. Al wandelend, videobellend of in twee stoelen in de woonkamer, ver uit elkaar. Maar ook dan kun je elkaar zien, praten, ontmoeten, elkaar hoop en moed inpraten en samen plannen maken voor als straks die stoel omgeven is door ontluikend groen!
Joska van der Meer
Pastor Ontmoetingskerk
