‘Koester je visioen’
Nu het koud en donker wordt, zie je hoezeer mensen verlangen naar licht en warmte. Sommigen laten dat al in november zien met vrolijke kerstversiering met veel lichtjes. Ook in de Ontmoetingstuin branden lichtjes. En er zijn gedichten te lezen over het visioen. In de voorbereiding naar Kerstmis en Nieuwjaar diepen we immers onze diepste dromen op. Voor onszelf, in het bedenken van goede voornemens. Voor anderen in de vorm van onze kerstwensen. Een visioen gaat nog een stapje verder: dan droom je ook over hoe de wereld eruit zou moeten zien. Zoals een kind vorig jaar op een wensboom in Tolhuis: geen oorlog en een ijsje… Sommige mensen zeggen: dromen zijn bedrog. Maar ik ken ook mensen die juist als het moeilijk is in je leven aan je vragen: waar droom je van? Die vraag ontsteekt een vonkje dat je weer doet voelen waar je echt warm voor loopt. In de kerk oefenen we ons in de weken voor Kerstmis in het dromen van een wereld van vrede voor alle mensen. Voor mij werd het bij mijn jubileum even waar: zoveel mensen met verschillende achtergronden en levensverhalen bij elkaar! Hartverwarmend. Met Kerstmis is het soms ook even zo vredig. Zo’n feestbubbel het hele jaar door, een prachtig visioen! Leef vanuit het visioen, en laat het wachten tot het rijp is. Het visioen liegt niet, al is het nog geen werkelijkheid.
Pastor Joska van der Meer
