‘Vroeger’
Ik haalde kleinzoon J op van school. “Jij vindt echt alles van vroeger beter hè oma”, zei hij toen we het hadden over het warme weer. Aanleiding was zijn nieuwe korte broek waarin hij huppelend naast me liep. Het blije ei zag alleen voordelen maar ik uitte mijn zorgen. Zo vroeg in het jaar zo warm en droog, en na die kwakkelwinter… het klimaat is echt niet meer wat het was.
Een beetje aangesproken voelde ik me wel en ik zei dat het mooie weer natuurlijk heel fijn was en dat er veel vroeger niet beter was, maar anders. Ik kon overigens makkelijk dingen opnoemen die wel beter waren maar daar heb ik hem niet mee vermoeid. Vroeger had ik bijvoorbeeld nog een taille en maar éen of twee lachrimpeltjes, mijn meneer had nog een leuke bos haar.
Tomaten en aardbeien smaakten tenminste ergens naar, je moest een week wachten op een nieuwe aflevering van je favo serie en dat vond je niet erg, je zwierde met Hudora-rolschaatsen tot laat over de autoloze straat. Buiten was sowieso het walhalla als kind. Maar o wee als het regende, dan sloeg de verveling toe. Dat is dan meteen iets dat nu met het fenomeen binnenspeeltuin beter geregeld is. Gisteren ging ik daar door de regen gedwongen heen met onze kleindochter, een nogal wilde peuter.
De nog net geen 2-jarige had tussen de kleintjes van allerlei pluimage de middag van haar leven. Ze klom over obstakels en kon ongestraft ballen gooien door de hele ‘kooi’, leerde trampolinespringen, liet zich keer op keer schaterlachend achterovervallen op een ondergrond van kussens en kreeg haar eerste (gedeelde) raketijsje. Die smaken in ieder geval nog net zo lekker als vroeger.
José Velzeboer
