Als je van Malvert naar Lankforst gaat zie je tussen de Van Apelterenweg, de 10e straat Lankforst, het Duckenburgpad en het Valckenaerpad een bosje met de veelzeggende naam Uilenbosje.
Tot zo’n 10-15 jaar geleden zag je nog uilen in het bosje, ze zaten vaak vlak bij het Duckenburgpad. Momenteel worden er geen uilen meer gespot terwijl de bosrijke omgeving er wel geschikt voor is. Dit bosje, qua vorm en beplanting met oorspronkelijk Hollandse/zomer eiken, dateert van de jaren 20 vorige eeuw en heeft als zodanig geen relatie met het landgoed uit de 18de eeuw, de tijd van Willem en zijn zoon Adriaan van Schuylenburg. Nu bestaat het bosje uit loofbomen, zoals eiken, beuken en hazelaar met hier en daar een naaldboom. De onderbegroeiing is dicht, met rododendrons, braamstruiken en hulst. Rododendron en hulst zijn planten met dikke, groene bladeren. Zij kunnen met minder zon en water toe dan struiken met dunner en lichter blad. Om die reden doen ze het in een donker bos als het Uilenbosje zo goed. De bomen zijn bij de aanplant op rabatten geplant. Rabatten zijn langwerpige ophogingen van het gebied waartussen geulen lopen. Denk aan een aspergeveld met al die langwerpige verhoogde stroken, maar dan in het groot. De geulen voeren overtollig water af, zodat de wortels van de bomen niet wegrotten in de eerste jaren na de aanplant. Voor de wandelaars onder ons: in de Overasseltse en Hatertse Vennen zie je duidelijke voorbeelden van rabatten als je na de parkeerplaats het pad rechtsaf neemt. Links en rechts van het pad zijn mooie exemplaren te vinden. Het aanleggen op rabatten zegt iets over de toestand van de grond tijdens de aanleg van het bosje. De grond was nat en drassig, met een afwisseling van zand- en kleiplaten.
Historie
Willem van Schuylenburg, een rijke en invloedrijke staatsman (1646-1707), heeft omstreeks 1688 het Grand Canal aangelegd, zoals die later genoemd is. Willem wilde in de jaren na de Tachtigjarige Oorlog het in de oorlog verwoeste kasteel dat naast het huidige landgoed stond (op de plaats waar nu de Valckenaerflat staat) herbouwen naar een mooi kasteel voor eigen bewoning. Zover is het niet gekomen: de orangerie is het enige wat over is gebleven van de bouwplannen voor het woongedeelte van het landgoed. De architectuur van de omgeving, zoals het Grand Canal en de oprijlaan zijn wel bewaard gebleven. De statige laan vanuit Malvert richting het Uilenbosje, omzoomd door naaldbomen, is nog steeds indrukwekkend en waarschijnlijk aangelegd door Adriaan van Schuylenburg zoon van Willem. Van de toestand van de bodem in die tijd is niet veel meer terug te vinden.
Huidig beheer
In maart 2022 heeft er een schouw plaatsgevonden. De gemeente vindt Safety First een eerste leidraad. Bomen die op omvallen staan moeten worden gekapt. Gelukkig doet die situatie zich heel weinig voor. Kappen of snoeien om de boomkronen meer ruimte te geven is wel nodig. Eiken verliezen in de loop van de jaren van beuken, die met minder licht toe kunnen. Beuken moeten daarom wat meer in toom gehouden worden. Het bosje maakt een ruige en natuurlijke indruk. Bomen die omgevallen zijn blijven liggen om paddenstoelen, insecten en andere dieren die van dood hout leven meer kansen te geven. Dat is heel positief voor de biodiversiteit.
Op 4 september 2022 ,bij een Fête de la Nature-wandeling met het IVN, kon men de natuurlijke uitstraling en de mooie overgang tussen het bos en de vijver die aan het bosje grenst bewonderen. Bewoners die meewandelden stelden meer variatie voor in de bomen en struiken die aan de rand van het bos. Zoete kers, ribes, sleedoorn, hazelaar: mooie inheemse planten die het aan de waterkant richting Malvert heel goed zouden doen.
Een mooie aanvulling op een prachtig bosje.
Bericht oktober 2022
