‘In de stadsbus’
Als je – gezien de leeftijd – nauwelijks of niet met eigen auto of fiets richting centrum stad kunt of gaat – voor zaken die nu eenmaal niet oplosbaar zijn in Dukenburg – ben je aangewezen op trein of stadsbus.
Gezien de perfecte regeling voor senioren in Nijmegen, zitten we dus veel in de bus.
Dat is anno 2022 vaak een avontuur. Op weg naar de vertrekhalte – in ons geval vanaf busstation Dukenburg – moet je goed uitkijken om niet door op hun mobiel kijkende wandelende jeugdige tegenliggers omver te worden gelopen.
Heel recent kwam een man met een loslopende formidabele hond naar de bushalte en schoof vervolgens de bus in. Dat beest rende door het middenpad op een neer, omdat de eigenaar bezig was met de chauffeur. De hond had een grote bek, maar zijn eigenaar eveneens, op mijn verzoek, om het dier aan te lijnen.
Dat de buschauffeur er geen actie op nam, begrijp ik, want die kunnen de hele dag wel ongemanierde busreizigers corrigeren. Wat te denken van de reacties als je vriendelijk vraagt aan een medereiziger de tas van de vrije stoel naast hen weg te halen. Als blikken konden doden.
Opvallend is wel dat in een heel drukke bus met name meisjes met een allochtone achtergrond opstaan en vriendelijk hun stoel aanbieden.
Voorts een compliment voor het overgrote deel van de Nijmeegse buschauffeurs die toch maar op een vrolijke en vriendelijke manier met hun klanten omgaan en tig maal per uur terug moeten groeten. Uitgezonderd een enkele nurkse figuur die nu pas inziet het verkeerde beroep te hebben gekozen.
Tot slot, vroeger vertelden ouders aan hun kinderen dat je geen rommel op straat gooit, maar in een prullenbak/vuilnisbak. U merkt wel dat deze inwoner er niet jeugdiger op wordt.
Geniet van de zomer!
Guus Kroon
