‘Het zwembad’
Als je – zoals ondergetekende – aan de verkeerde kant van de 80 jaar zit, krijg je de kleine knoopjes van de manchetten moeilijk door de gaatjes. Het voordeel van dat nadeel is dat je dan tijd hebt om na te denken. Zo ben ik geschrokken van alle krantenberichten over de toestanden in zwembad Dukenburg en het feit dat de gemeente daar kennelijk nauwelijks van op de hoogte was. Een zwembad is in beginsel een buitengewoon risicovol bedrijf, waar iedere seconde ongelukken kunnen gebeuren. Zowel fysieke als sociale veiligheid hebben de hoogste prioriteit. Enkele jaren geleden heeft de gemeente het beheer daarvan weggehaald bij Sportfondsen Nijmegen. Dat overlaten aan goedwillende amateurs, zonder efficiënt toezicht op de bedrijfsvoering door ervaren specialisten, als keuze vanuit twijfelachtige financiële overwegingen, is een risico. Sinds 1937 zijn en worden de zwembaden in Nijmegen gerund door Sportfondsen, evenals de driehonderd sportaccommodaties in Nederland die dat in opdracht van zo’n honderd gemeentes doen. Uitgangspunt is: zoveel als mogelijk info over ervaringen onderling uitwisselen. In krantenberichten lees je dan dat het Nijmeegse ambtelijke apparaat de gemeenteraad in overweging heeft gegeven de overeenkomst met Sportfondsen over Nijmeegse zwembaden te gaan beëindigen. De affaire in Dukenburg zal daarbij wel van invloed en bovendien een vraagteken kunnen zijn. In de coronatijd wordt meer gewandeld. Daarbij ontkom je er niet aan te zien dat sommige gebouwen of huizenblokken duidelijk een opknapbeurt hebben gehad, waardoor je Dukenburgse hart wat sneller en trotser gaat kloppen.
Hoe is het trouwens afgelopen met die machtsgreep in alle stadsdelen en wijken per 1 september vorig jaar door de gemeente zonder info/overleg vooraf naar/met bewonersorganisaties? Ten slotte toch maar weer de oude Romeinse Cato over Carthago tevoorschijn halen: overigens ben ik van mening dat de betegelde voetpaden in Dukenburg intensiever onderhoud moeten krijgen.
Guus Kroon
