‘Ergernissen’
Albert Heijn is weer open in Winkelcentrum Dukenburg. Voorheen kon je daar in de hal bij de ingang, naast het opladen van de buskaart, de lege batterijen kwijt in een speciale box. Na deze uitbreiding/vernieuwing moet je daarvoor wel de winkel in en helemaal achterin zijn, naast het inleveren van de lege flessen. Of je daarmee, als een van de weinige inleverpunten in Dukenburg, daarmee het milieu zal verbeteren is – volgens mij – uiterst twijfelachtig. Ook als geen klant zijnde van AH, wil je toch ook de oude batterij kwijt op een goede manier.
Haast elke ochtend, maar vooral in het weekend, komen er bij het NS- en busstation Dukenburg onder het viaduct tussen 9.30 en 10.30 uur 30 tot 40 jongelui samen – kennelijk als actievoerders voor UNICEF – gezien de blauwe banieren – samen om er op de trein te stappen naar een actieplaats. Veelal juichend, zingend, geen mondkap, geen anderhalve meter, continu in elkaars armen vallen en knuffelen, veelal het fietspad versperrend. Kortom, zo provocatief mogelijk in het kader van corona. Vervelend voor UNICEF maar op deze manier zal mijn steun wegsmelten. Opmerkingen daarover maken heeft geen zin, gezien de minachtende blik – een antwoord krijg je niet – die je dan ontvangt.
Je zou haast denken dat heel veel mensen menen dat kabouters straatvuil wel zullen opruimen en daarom domweg alles op de grond gaan gooien. Tegenwoordig regent het kennelijk mondkapjes, want overal kleurt het blauw op de grond. Als je zoiets per ongeluk verliest, zonder het te merken, zou dat kunnen. Maar volgens mij gaat het om gemakzuchtige medeburgers, van wie de ouders vroeger niet streng genoeg zijn opgetreden. Het is hier geen Bangladesh.
En dan tenslotte, met een kleine variant op een oude Romeinse senator Cato met de uitdrukking: “En overigens ben ik van mening dat…” de voetpaden/trottoirs in Dukenburg beter onderhouden/bestraat moeten worden.
Guus Kroon
