‘Lichtpuntje zijn voor een ander’
Op 1 maart was ik een half jaar werkzaam in de parochie Heilige Drie-eenheid. De Ontmoetingskerk hier in Dukenburg is één van de kerken waar ik mag werken. Het is een mooie plek die er niet alleen is voor de mensen die naar de vieringen komen van de Protestantse Gemeente Nijmegen of de RK in het weekend. Wij willen een gastvrije kerk zijn voor de buurt. Gastvrij door de afgelopen open te zijn geweest als warmteplek. Maar ook gastvrij als plek waar ouders een ontbijt voor hun kinderen kunnen halen dat door de Stip wordt verzorgd zodat de kinderen niet met een lege maag naar school hoeven. En voor de 180 klanten van de voedselbank zijn wij er.
Als pastores zijn wij op die vrijdagochtend aanwezig om een praatje en een luisterend oor te bieden aan hen. We serveren gratis koffie en thee tijdens het wachten op het voedselpakket. Zo willen wij er zijn voor mensen uit de buurt.
Daarnaast bieden wij een luisterend oor op de dinsdag en donderdagochtend. Er kan ook een kaarsje worden opgestoken. Persoonlijk vind ik het belangrijk dat wij dit doen. Dat wij tijd besteden aan zichtbaar zijn. Niet alleen achter ons bureau te zitten om een overweging te schrijven voor de viering. Over vieringen gesproken: 9 april was het Pasen. Het grootste kerkelijk feest.
We gedenken dan het lijden-sterven-opstanding van de Heer. In de viering van de Paaswake, geven wij elkaar het licht door. Licht willen wij zijn in donkere dagen voor een ander. Natuurlijk is de zomertijd ingegaan en is het in de avond weer langer licht, maar iemand kan in het donker zitten figuurlijk. Laten wij omzien naar hen die in die figuurlijke donkerte zitten, zodat zij weer een lichtpuntje mogen gaan zien.
Ook ik heb in dit half jaar dat ik nu in Nijmegen woon en werk, lichtpuntjes mogen ervaren. Hierdoor voel ik mij als geboren en getogen Scheveningse helemaal thuis in Nijmegen.
Pastor Els Geelen
