Uit de geschiedenis van ruim 55 jaar Dukenburg. Een flink aantal jaren op rij beleefde ons stadsdeel-in-lentetooi de succesvolle braderie ‘Dukenburg Present….’; op de vier puntjes na Present kon je invullen ‘eert’. Onze wijk werd als het ware op een dienblad aan de bezoekers/klanten aangeboden: Dukenburg presenteerde zich van alle kanten.
Het hart van de happening klopte vanuit het wijkcentrum en de Ontmoetingskerk, waar vooral informatiekramen stonden. Een kleine Klaasmarkt, een buitenterras en een programma binnen in centrum en kerk met thema’s als muziek, kunst en cultuur. Het zwembad – toen nog Sportfondsenbad – was open, maar de badpakkenshow die de DP-organisatie ooit overwoog, kwam er niet. Het ideetje om een soort van carnavalsoptocht (een reut, lentejool) te houden werd eenmalig omgezet in een stoet van oldtimers langs de Meiberg, dankzij Solids Jan van Londen.
Na de Vierdaagse en -feesten was DP een groot Nijmeegs evenement, bezocht door honderden belangstellenden. Er waren tientallen kramen waar ‘professionele’ kraamheren en -dames hun nieuwe goederen verkochten. Deze kregen traditioneel een plek vanaf de Horizon, in en voorlangs de sporthal tot over het midden van de 11e straat. Op de oude parkeerplaatsen rondom het toenmalige winkelcentrum was de tweedehandswarenmarkt populair. Bewoners boden hier hun zolderspulletjes te koop aan voor vriendelijke prijsjes. Eromheen waren ludieke activiteiten voor jong en oud. Ook aan de inwendige mens werd goed gedacht. Op het toppunt van succes besloeg de activiteiten- en goederenmarkt zoveel ruimte in Meijhorst, dat er extra verkeersregelaars, dranghekken, parkeerplekken met borden, beveiliging en toezicht nodig waren. Buslijn 2 moest sowieso een andere route nemen. Brandweer en politie gaven voorlichting en kwamen dichterbij de mensen dan ooit.
En er was eens een flash mob van een gezelligheidskoor. Niet te vergeten de professionele optredens op diverse podia met terrassen nabij het winkelcentrum. Sylvia Elders – wijkbewoonster – was de doorgaans ingeroosterde presentatrice. Grote namen kwamen voorbij zoals Marianne Weber, die echter door deze stukjesschrijver niet werd herkend, ondanks haar toen al hippe sneeuwwitte broekpak en innemende glimlach. Als vervolg op het Eurovisie- songfestival waaraan zij meedeed kwam Sieneke uit Lindenholt de jaarmarkt opfleuren. Na het overlijden van Thea Wittenaar, die de stuwende kracht was van DP van begin af aan, ging het gebeuren langzaam de glijbaan af. Er werd zonder meer keihard gewerkt door een ploeg vrijwilligers en de nieuwe naam werd ‘dit is … Dukenburg’, op de vergadertafel gelegd door Peter Saras, redacteur/fotograaf van dit blad. Hij werd één van de Dukenburger(s)- van-het-jaar. Kent iemand de andere gedecoreerden nog? En hoe zag die Roos van Dukenburg er ook alweer uit? Merel Holleboom was de ontwerpster. Van haar hangt in het Atrium van Wijkcentrum Dukenburg in Meijhorst al bijna tien jaar een glasschilderij met de naam de Nachtwacht.
Bericht april 2024