Nee, geen titel van een spannende thriller. Meer de aanduiding van een heel bijzondere vorm van samen werken en samen genieten.
De coöperatieve vereniging Vogelzang in Weezenhof is weliswaar vernoemd naar het zuidelijk gelegen natuurgebied náást Weezenhof, maar heeft daar in feite niets mee te maken. De vereniging bestaat al heel lang, bouwjaar 1972, en is van oorsprong opgericht ten behoeve van het gezamenlijke beheer van de Centrale Antenne Installatie (CAI) voor 147 huizen aan de 34e straat tot en met de 38e straat.
Goed idee
“Er werden daar huizen neergezet voor het wat lagere koopsegment, de toenmalige premie-A woningen”, vertelt Jos Aarts, de huidige voorzitter van de vereniging, “en sommige dingen moet je nou eenmaal toch gezamenlijk regelen.” Daaronder dus de CAI, maar ook het beheer van sommige niet-bebouwde stukken grond tussen de huizen. “Dat is geen gemeentelijk beleid geweest, maar eerder een goed idee van de toenmalige projectontwikkelaar”, aldus Jos, ‘voor een kleine contributie per jaar, op dit moment zo’n 55 euro, kun je gezamenlijk en naar eigen believen de stukken grond inrichten en gebruiken’. Het lidmaatschap van de vereniging is vastgelegd in de koopakten van elk van de 147 huizen, dus als je het huis koopt ben je automatisch lid van de vereniging en betaal je de jaarlijkse contributie.
De vereniging
Jos vertelt: “Als vereniging hebben we eigenlijk twee belangrijke clubs. Dat is aan de ene kant het bestuur, bestaande uit voorzitter, secretaris en penningmeester, en aan de andere kant de werkgroep terreinen. Het bestuur gaat met name over het geld, begroting en uitgaven, en de dagelijkse gang van zaken. De werkgroep terreinen steekt echt de handen uit de mouwen. Daar zijn we heel blij mee, want zonder die groep mensen zouden we natuurlijk het beheer niet kunnen doen.”
De leden van de vereniging, 147 in aantal dus, vergaderen eenmaal per jaar. De algemene ledenvergadering. “Zeker niet alle leden komen naar die vergaderingen. Soms zelfs niet het vereiste quorum. Maar daarmee is rekening gehouden in de statuten en kunnen we toch besluiten nemen”, aldus Jos.
Enige in Nijmegen
De CAI bestaat niet meer. We hebben nu allerlei andere manieren om ons nieuws en amusement tot ons te laten komen. De vereniging echter is nog springlevend.
Daarmee is het de enige vereniging in Nijmegen die zelf de grond tussen de huizen in beheer heeft. Jos: ‘En zo konden wij gezamenlijk allerlei mooie dingen organiseren op die grond. We hebben tuinen aangelegd, een jeu-de-boulesbaan, zitbankjes, speeltuintjes, een betonnen pingpongtafel, et cetera. En we beheren al het groen in dit gebied, inclusief de bomen en struiken, de voetpaden en de lichtpunten’
Het beheer
In het beheer doen veel van de leden zelf mee. Driemaandelijks wordt er met een flink aantal actieve leden de schouders onder gezet en gesnoeid, gemaaid, gekapt, gezaaid of ook gebouwd. “We doen niet altijd alles zelf, hoor. Regelmatig schakelen we vakmensen in die klussen voor ons uitvoeren. Je moet dan vooral denken aan keuring en onderhoud van de speeltoestellen in de twee speeltuintjes. Dat gaat om veiligheid en dat moet goed gebeuren. We begroten overigens in een volledige onderhoudscyclus van 40 jaar, dus we komen niet zomaar voor verrassingen te staan.”
Sociaal
Natuurlijk zorgt het gezamenlijke eigenaarschap van de grond voor een extra sociale impuls in de buurt. Er komen leuke ideeën voor gezamenlijke aanleg van dingen en die voeren de bewoners dan ook samen uit. Zo ook het schoonhouden van de percelen en de daarop geplaatste objecten. Dat zie je met name terug op de driemaandelijkse onderhoudsdag. “Daar komen altijd redelijk veel mensen op af en dat geeft een gevoel van verbinding. Er wordt koffie en thee geschonken en contacten worden weer aangehaald”, vertelt Jos, “ik heb begrepen dat onze groencommissie de eerstvolgende onderhoudsdag laat samenvallen met de ‘Burendag’ van het Oranjefonds. Dat betekent dat we dan wat extra dingen kunnen doen voor en met de bewoners. Je ziet dat dit coöperatieve concept heel goed werkt voor onderling contact en verbinding.”
Bloemkool
Waarom is een dergelijke coöperatieve vereniging alleen in Weezenhof te vinden? Je zou verwachten dat er meer van deze verenigingen in Dukenburg zouden zijn. “Nou”, zegt Jos, “dat heeft te maken met het ontwerp van de wijk. Neem bijvoorbeeld Meijhorst en Tolhuis daar zie je dat de indeling van de grond veel hoekiger en rechter is. Hier in Weezenhof is bij het ontwerp specifiek gekozen voor een zogenaamde bloemkool-structuur; elk stronkje mondt uit in één toegangsweg die weer verbonden is aan de centrale stronk. Daardoor krijg je tussengebieden die niet bebouwd zijn, maar waar je wel iets mee moet. Vandaar.”
Abraham
Vorig jaar bestond de vereniging vijftig jaar. Dat was toch wel aanleiding om iets te vieren. En dat werd ook gedaan met een informatiemarkt met oude foto’s en allerlei versnaperingen. Jos: ‘Het was een drukte van belang. Zeker toen burgemeester Bruls op bezoek kwam en na een toespraak namens de gemeente op één van de percelen een appelboompje plantte samen met de kinderen uit de buurt. Leuke geste’.
Rondleiding
We gaan eens kijken naar de echte wereld en krijgen een rondleiding van Jos Aarts. Eerst naar het veld met de jeu-de-boulesbaan en de ping-pong tafel, daarna de speeltuin, kruidentuin, zandbak, oude waterpomp met waterbaan. Te veel om op te noemen. En alles omsloten door groen en geen verkeer.
En natuurlijk in keurige conditie. De ideale plek om even uit te rusten of voor de kinderen om te spelen. “En het terrein is openbaar, dus iedereen kan er gebruik van maken”, vult Jos nog even aan.
De coöperatieve vereniging Vogelzang is een initiatief dat stamt uit de oude doos. Soms is het goed de klep van zo’n oude doos eens te openen en wat rond te snuffelen. Dan kom je vaak hele waardevolle zaken tegen die je nu nog heel goed kunt gebruiken en die je voorlopig maar een tijd uit de doos moet laten.
Bericht oktober 2023
