Guus Kroon
‘Hondenpoep in het winkelcentrum’
Natuurlijk zijn er grotere problemen in de wereld, maar dan toch even: in de winkelcentra Hoog Catharijne in Utrecht en Kronenburg in Arnhem - beide van een goede kwaliteit – kom je geen hond tegen. Dat was tot voor kort in Winkelcentrum Dukenburg ook het geval, tot er een winkel voor dierenzaken plotseling in dit winkelcentrum een pand betrok. Kennelijk mocht vanaf dat moment alles, want nu struikel je over de honden, die toch echt niet allemaal naar die nieuwe dierenwinkel zullen gaan. Opmerkingen maken heeft geen zin, want dan komt er als antwoord dat het tegenwoordig allemaal mag en kan. Gevolg: het wachten is op de eerste hondenpoep op de tegelvloer van het winkelcentrum. Dat zal inmiddels ook wel zijn gebeurd. Jammer, want het ziet er na de renovatie goed uit, zeker door de vele zitjes.
Dan een heel ander verhaal: als gevolg van de hoge gasprijzen en de extreme verwarmingskosten is het een briljant idee van de gemeente – en dat mag ook wel eens worden gezegd – om alle wijkgebouwen overdag verwarmd en wel open te houden en bovendien in de ochtenduren gratis koffie te schenken. De recente brand in een van de drie woontorens bij het busstation Dukenburg, laat weer eens zien hoe belangrijk rookmelders en andere veiligheidsmaatregelen zijn. Misschien vanavond toch nog even de rookmelder testen? Al eerder was ik er over bezig, maar de uitstekend beschilderde viaducten in Zwanenveld/ Lankforst en Malvert/Weezenhof zijn gelukkig tot nu toe verschoond gebleven van lompe teksten of mislukte tekeningen. Houden zo!
En dan tenslotte, en het is niet nieuw,: de kwaliteit van de trottoirs/voetpaden in Dukenburg is dermate slecht, dat menigeen bij de huisarts terecht komt met een stijve nek van het continu naar de grond te moeten kijken, ter voorkoming van valpartijen door kuilen en/of hobbels van de tegels. Wat we daaraan kunnen doen? Bellen naar: 14024/gemeente Nijmegen/Meld- en herstellijn en daar aangeven welke stukken trottoir in uw omgeving voor herstel in aanmerking komen, zodat de gemeente een efficiënte aanpak kan plannen. Je weet maar nooit!
Guus Kroon
‘Komt de wijkmanager weer terug?’
Het is al weer enige tijd geleden dat de gemeente - zonder enige vorm van voorafgaand overleg met bewonersorganisaties en/of instellingen - op de eerste dag van de vakantie had aangekondigd dat per 1 september het fenomeen wijkmanager per direct werd geschrapt en vervangen door een ambtelijk driemanschap per stadsdeel. Dat alles volgens de slogan: bewoners zijn er voor het stadhuisambtenarenapparaat en niet andersom.
Jammer genoeg moest er dus per direct afscheid worden genomen van deze wijkmanagers, waarmee in de wijken en zeker in Dukenburg uitstekende ervaringen waren. Korte lijntjes, direct aanspreekbaar, beschikkende over een uitstekend netwerk binnen de gemeente, vele, vele uren actief van vroeg tot laat en ga zo maar door. Dukenburger van het jaar word je niet zo maar, onze wijkmanager Dukenburg dus wel! Mogelijk heb ik wat gemist, maar waar is de evaluatie van die ‘briljante ingreep’ te vinden. In onze Dukenburger. Tot op heden dus niet, alleen grote stilte. Het zou prettig zijn als de gemeentelijke diensten en/of de bewonersorganisaties ons hierover zouden informeren.
Heel wat anders. Het winkelcentrum in Zwanenveld is na enkele jaren en heel veel geld ingrijpend opgeknapt - waarvoor hulde - en er is goed nagedacht over de wensen van het publiek. Neem de vele bankjes en tafeltjes, waar gretig gebruik van wordt gemaakt. Natuurlijk en gelukkig komt er nu meer publiek. Maar wel: de vele kinderen op stepjes, die daar doorheen racen. Het wachten is op de eerste botsing.
Een fijne feestmaand!
Guus Kroon
‘Blauw-wit-rood’
Geen typisch Dukenburgs onderwerp maar toch even.
Zelfs als alle protesterende Nederlandse boeren gelijk zouden hebben in het zogenaamde stikstofdossier - en dat is toch op z’n zachtst gezegd geen 100 procent zekerheid - is er geen enkele aanleiding om het verkeer in het gehele land te ontwrichten en bestuurders te bedreigen en bovendien de nationale vlag van andere landen in heel Nederland op te hangen, ook dus aan deze kant van het Maas-Waalkanaal, zoals iedere Dukenburger kan zien. De nationale driekleur van Equatoriaal Guinee of Ethiopië of Iran of Koeweit zou dus de ideale oplossing zijn? Want daar is dat de driekleur blauw-wit-rood. Zo ga je zelfs als boer niet met ons nationale symbool om. Maar ik ben van voor de oorlog!
Wellicht ideale landen om daarheen te emigreren? Natuurlijk zal er iets zijn mis gegaan, hoewel iedereen in die sector al lang wist wat er aan de hand was.
Heel wat anders. Veel respect voor de laatste versies van dit wijkblad, dat door weinig mensen in elkaar wordt gezet, dus er is altijd behoefte aan ondersteuning.
Toch maar weer terug naar Dukenburg, waar ik - gezien wat beperkingen – tegenwoordig nagenoeg dagelijks dicht bij huis wat rondjes fiets of wandel, in ieder geval in of direct rondom de Dukenburgse wijken, om bij calamiteiten wat sneller te kunnen worden opgepikt. Iedereen die dat zou kunnen en willen: gewoon doen, want zelfs als je je ergert aan onvolkomenheden, de winst van het genieten is groter. En ‘tegenliggers’ groeten is vanzelfsprekend en sfeerverhogend.
Guus Kroon
‘In de stadsbus’
Als je - gezien de leeftijd - nauwelijks of niet met eigen auto of fiets richting centrum stad kunt of gaat - voor zaken die nu eenmaal niet oplosbaar zijn in Dukenburg – ben je aangewezen op trein of stadsbus.
Gezien de perfecte regeling voor senioren in Nijmegen, zitten we dus veel in de bus.
Dat is anno 2022 vaak een avontuur. Op weg naar de vertrekhalte - in ons geval vanaf busstation Dukenburg - moet je goed uitkijken om niet door op hun mobiel kijkende wandelende jeugdige tegenliggers omver te worden gelopen.
Heel recent kwam een man met een loslopende formidabele hond naar de bushalte en schoof vervolgens de bus in. Dat beest rende door het middenpad op een neer, omdat de eigenaar bezig was met de chauffeur. De hond had een grote bek, maar zijn eigenaar eveneens, op mijn verzoek, om het dier aan te lijnen.
Dat de buschauffeur er geen actie op nam, begrijp ik, want die kunnen de hele dag wel ongemanierde busreizigers corrigeren. Wat te denken van de reacties als je vriendelijk vraagt aan een medereiziger de tas van de vrije stoel naast hen weg te halen. Als blikken konden doden.
Opvallend is wel dat in een heel drukke bus met name meisjes met een allochtone achtergrond opstaan en vriendelijk hun stoel aanbieden.
Voorts een compliment voor het overgrote deel van de Nijmeegse buschauffeurs die toch maar op een vrolijke en vriendelijke manier met hun klanten omgaan en tig maal per uur terug moeten groeten. Uitgezonderd een enkele nurkse figuur die nu pas inziet het verkeerde beroep te hebben gekozen.
Tot slot, vroeger vertelden ouders aan hun kinderen dat je geen rommel op straat gooit, maar in een prullenbak/vuilnisbak. U merkt wel dat deze inwoner er niet jeugdiger op wordt.
Geniet van de zomer!
Guus Kroon
‘Verkiezingsfraude’
Het is niet wereldschokkend en mogelijk heb ik wat gemist, maar het volgende bezorgde me toch wat onrust. Zeggen de namen Vergunst, Wijnia, Visser, Molenaar, Velthuis en/of Esselbrugge u iets? Het waren de zes wethouders in het (oude) college. Op de namenlijst van de kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen van maart jongstleden stonden zij allen op een onverkiesbare plek, variërend van plaats 30 tot en met 50 op de lijst van hun partij.
Het zou kunnen zijn dat zij het zo slecht hebben gedaan dat hun politieke partij ze liever niet als lijsttrekker wil zien. Als deze niet gekozenen niet in de raad komen hoeven zij zich tegenover de kiezer dus nooit te verantwoorden. Hoe krom kan het zijn bij het kiezen van het bestuur van uw stad. Via de achterdeur - zonder gekozen te zijn door de inwoners - vormen zij straks mogelijk wel het nieuwe college voor vier jaar. Als er wel eens één bijzonder talent zou zijn voor het college, zonder steun van de partij, is dat in theorie denkbaar, maar toch niet het hele college!
Hoe verbazingwekkend is de afkeer van politiek door de burgers en de slechte opkomst bij de verkiezingen uitgerekend in een periode dat een democratie in Oost-Europa door een oorlog wordt vermorzeld. Dan tot slot de verzuchting. Wat gaan we doen aan twinitig splinterpartijen in de Tweede Kamer en veertien kandidaat partijen voor de gemeenteraad? Wie helpt ons aan een kiesdrempel voor al die inefficiënte en tijdrovende ellende. Democratie moet ook haar grenzen kennen. Ook toch nog even. Als gevolg van een tijdelijke handicap heb ik enige weken achter een rollator gelopen, ook over de trottoirs in Dukenburg. Je armen blijven schokken en rammelen. Veel complimenten voor de huidige aanpak van de voet-/tegelpaden, maar het kan nog beter, vlakker en sneller.
Guus Kroon