Ontmoetingskerk
'Kerst vieren'
Het kerstfeest vierden de eerste Dukenburgers in een stal. Voor de kerstgroep had men genoeg aan Maria, Jozef en het kerstkind. Die stal van boerderij Meijhorst brandde af en binnenkort zal ook het woonhuis waar de zusters gastvrij koffie schonken na de mis gesloopt zijn.
Straks staat er een supermarkt waar je alles voor een sfeervolle kerst kunt kopen. Voor wie weinig koopkracht heeft, is deze feestmaand geen feest. Met zoveel glitter en onbetaalbare luxe binnen handbereik laat geldgebrek zich extra hard voelen.
Wie geluk heeft, krijgt deze dagen wat extra’s toegestopt. Wie nog wat energie heeft, kan met gratis acties ook zelf nog wat extra’s bij elkaar sprokkelen. Mensen geven in deze kersttijd immers vaak geld, een gezellige middag of aandacht.
Het is mooi om te zien dat Kerstmis nog steeds het beste in mensen naar boven haalt. Dat er engelen zijn die vrede en licht brengen, herders die samen op hoop van zegen op pad durven gaan, koningen die alle mogelijke moeite doen om geschenken bij het kind te krijgen dat het echt nodig heeft.
Tijdens de stille heilige nacht van kerstavond zal er in de Ontmoetingskerk over gezongen worden: Soms breekt uw Licht in mensen door, onstuitbaar, zoals een kind geboren wordt.
Het kerstverhaal loopt verder door dan de kerstdagen, zelfs verder dan Oud en Nieuw. Als het gewone harde leven weer begint, op 6 januari, staan de drie koningen op de stoep. Zij geven dan pas hun geschenken.
Wat zou het mooi zijn als we hun voorbeeld volgen en ieder dus zich ook in 2019 van zijn beste kant laat zien!
Pastor Joska van der Meer
'Nieuw begin'
De sloop is in volle gang. Langzaam maar zeker zie ik een school afgebroken worden. Het oude HAN-gebouw lijkt wel een omgekeerd bouwpakket.
Ooit kwamen hout, beton, asbest, ijzer apart de bouwplaats op, nu worden ze uit elkaar gehaald en soort bij soort afgevoerd. Om me heen zie ik hoe ook mensen gesloopt worden door ziekte, verdriet, armoede.
Vaak zijn er zorgzame aandachtige mensen die helpen om het leed samen te dragen en te verlichten. Soms worden mensen onbarmhartig hard en snel afgevoerd naar de rand van onze samenleving.
De school was een plek gericht op groei. De leraren in opleiding dachten er na over wat goed zou zijn voor hun toekomstige leerlingen. En docenten lieten hun studenten groeien. Iets hiervan blijft bewaard: het nieuwe wijkje gaat straks Hof van Nijmegen heten.
Een hof is een tuin, daar kan dus straks weer van alles gaan opbloeien. Als straks de sloop voorbij is, komt er met de nieuwbouw een nieuw begin. Voor kwetsbare mensen is dat niet zo makkelijk te realiseren. Maar niet onmogelijk. Dat is de belofte van Pasen. Mensen kunnen opstaan uit hun eigen duisternis. Mensen kunnen uit hun problemen verrijzen. De dood heeft niet het laatste woord. Als de afbraak in volle gang is, is het nauwelijks te geloven.
Dan is het bemoedigend om het verhaal te horen van ervaringsdeskundigen die het zelf hebben meegemaakt. We hebben zulke verhalen hard nodig om erop te blijven geloven, dat het kan, een verrassend nieuw begin!
Bij de opening van de expositie Rust in chaos in de Ontmoetingskerk werden omgevallen bouwwerken weer opgebouwd tot een stad, die wel wat weg heeft van Dukenburg. Buiten is de Ontmoetingstuin al volop paastuin. Kom gerust inspiratie opdoen, als je in chaos rust zoekt.
Pastor Joska van der Meer
'Achterom'
‘Kom maar achterom.’ Als iemand dat zegt, mag je direct binnenkomen op de plek waar geleefd wordt. Je bent geen onbekende gast die plechtig door de voordeur komt.
Wie achterom komt, is meteen bij de plek waar de koffie gezet wordt en gebuurd kan worden. ‘Kom achterom’ is een uitnodiging voor vrienden, goede buren of vreemden met wie je vertrouwd wilt raken.
In Dukenburg is achterom komen vaak niet mogelijk. Een flat heeft alleen een voordeur en bij huizen met een achterom is de tuin meestal afgeschermd met een schutting. Met een touwtje door de voordeur of door de poort open te laten staan, maken veel mensen hun eigen achterom. ‘De buurvrouw kan altijd even binnenlopen.’ Het is mooi als mensen zo vertrouwd met elkaar zijn dat ze voor elkaar een achterom willen zijn, een plek waar je je verhaal kwijt kan of even op verhaal kan komen.
Lange tijd had de Ontmoetingskerk alleen een voordeur. Maar sinds de aanleg van de Ontmoetingstuin is daar een achterom bij gekomen. Veel mensen weten dat nog niet. Ze hebben nog niet zoals de leden van de jeu-de-boules-club of cliënten van de Voedselbank de tuinpaden en de grote zaal die uitkijkt op de tuin ontdekt.
De tuin staat nu in volle bloei. Er zijn overal bankjes om deze rustig vanuit verschillende gezichtspunten te bekijken. Tijdens Dit is... Dukenburg op 26 mei presenteren we het zomerprogramma van de Ontmoetingstuin én zal onze achterom met een verbeterde toegangsdeur tot de Tuinkamer toegankelijker worden. We hopen dat vrienden, goede buren en vreemden met wie we vertrouwd willen raken de weg achterom zullen vinden.
Uw ideeën om de tuin nog meer Ontmoetingstuin te maken, horen we graag!
Joska van der Meer