De Dukenburger

Januari: We namen afscheid van een markant gezicht in wijkcentrum Dukenburg. Majid Hassasian ging als beveiliger Dukenburg na vijftien jaar verlaten.

 

Februari: In de bibliotheek Zwanenveld was het twee februari een kleurrijk en bijzonder cultureel gebeuren. Het Chinees Nieuwjaar met dans, kunstzinnig kalligrafeerwerk en bijzondere muzikale intermezzo’s.


Vanaf tweede Kerstdag tot Nieuwjaar tonen we twaalf memorabele Dukenburgse momenten.

René van Berlo, Toine van Bergen, Toon Kerssemakers, Janwillem Koten, Peter van Kraaij, Hette Morriën, Peter Saras en Theo Vermeer wensen iedereen fijne feestdagen en een gezond 2020.

In de aanloop naar Kerst 2019 in Dukenburg waren er twee kerstmarkten. Als vanouds in het Creatief Centrum Tolhuis waar je ook kon deelnemen aan leuke workshops.

Boven: Workshop kerstballen stippen in het Creatief Centrum Tolhuis, onder Malvert

In Malvert probeerde men het weer met een Kerstmarkt maar de trekker van een ijsbaan ontbrak en daarmee het bezoek, jammer. Ook al een paar jaar vaste prik, het Kerstdiner van Duuk & Dinner op de vrijdag voor Kerst. Het D&D team van vrijwilligers verzorgde dit jaar voor 76 gasten deze leuke avond.

Het Duuk & Dinner team

Voor meer foto's klik hier

Bezoek Vrijheidsmuseum, Groesbeek

 

Een joods meisje vertelt over groeperingen die roepen: “Dat het land weer van hen moet worden.”

In september 2017 bezochten we het ‘Bevrijdingsmuseum 1944-1945’ met de laatste herdenking voor de verbouwing. September 2019 stond er met de herdenking van 75 jaar Market Garden een nieuw museum: het ‘Vrijheidsmuseum’. Het was een aaneenschakeling van herdenkingen en festiviteiten. Een steeds kleiner groepje veteranen en dit jaar een veel grotere groep hoogwaardigheden bevolkten het strijdtoneel van 75 jaar terug. Nu de rust is teruggekeerd op de Ginkelse Heide, de Oversteek en rond Groesbeek, Hell’s Highway weer een normale 80-kilometerweg is, komt de tijd om in alle rust het nieuwe Vrijheidsmuseum te bezoeken. Komend vanaf Wyler missen we de bolle parachute waar we al tientallen jaren bij het passeren toch steeds even een blik op wierpen. Het is anders maar dan al voorbij, uit het zicht. Nu staan er nog bouwhekken en restanten van het oude museum. Straks is van verre het nieuwe parachutedak te zien dat het hele museum overkapt. De ontvangst is nog even vriendelijk als vroeger. Een vrijwilliger neemt alle tijd om uit te leggen waar alles is. En die vrijwilligers zijn nog steeds de kracht waar het museum op draait. Rechts van de ruime ontvangsthal zijn de ruimtes voor tijdelijke exposities. Op het moment van dit bezoek is hier aandacht voor de Afro-Amerikaanse soldaat in de Tweede Wereldoorlog. “Slechts 10 procent van het Amerikaanse leger bestond uit zwarte soldaten,” lees je in de eerste vitrine. De scheiding van rassen was nog strikt in die tijd. Na de oorlog zagen de bioscoopbezoekers ze zelden of nooit in de tientallen oorlogsfilms. Voordat men de eigenlijke museumruimtes binnenkomt, loont het de moeite de inleidende film te bekijken. Dan gaan we door de donkere gang en klapdeuren verder.

Als je het museum binnenkomt, val je meteen in de moeilijke periode tussen de beide wereldoorlogen.

Dinsdagavond 17 december 2019 kregen veel Dukenburgse vrijwilligers waardering in de vorm van een kerstdiner verzorgt door de wijkwerkers. In een volle grote zaal van het wijkcentrum Dukenburg was er een goed verzorgde maaltijd. Met dank aan Blixem. Spreekstalmeester was Ruben Allen, verder werd aan de tafels bediend door o.a. Manon, Harals, Pieter, Maryse en nog velen. De loterij hoort er als vanouds ook bij. Maryse deed dat zelfs met de ogen dicht…

Meer foto’s klik hier