De Dukenburger

In deze Dukenburger veel ‘Oog voor elkaar’ en ‘Oog voor de natuur’.

Eerst Wouter Bernebeek als weerman en stormjager op pagina 6 en verder in het nummer zijn mooie foto’s gemaakt in de vennen op pagina 30.

Wij kijken ‘achter glas’ bij de zorgcentra in Dukenburg in coronatijd, pagina 10. En spreken Iris en Luis van Bindkracht10 over de brede scholen in Dukenburg, zie pagina 10.

Politiek gekrakeel, ’n wethouder die zwijgt en een onduidelijk antwoord op een WOB verzoek (wet openbaar bestuur). Maar hoe zit het werkelijk met de brandveiligheid van de hoogbouw in Dukenburg? Een verslag vanaf pagina 12.

Verder staat dit zomernummer van de Dukenburger boordevol met interessante artikelen en hebben we in het midden een Dukenburg wandeling, het ‘Dukenburgpad’. Ontdek de mooie plekjes van Dukenburg, loop hem in één keer of op het gemak in delen.

Nietjes even omhoog en je haalt ‘de wandeling’ in de papieren versie er heel uit om mee te nemen! (voorzichtig trekken mag ook) En we zetten hem op de website.

Klik hier voor de digitale Dukenburger

Verspreiding en gratis afhalen


Davy Derksen volgt al twee maanden de bever in Dukenburg en staat al bekend als ‘Bever spotter’. Hij was op woensdag 10 juni al heel vroeg op pad en zo kon hij in de ochtend vader bever met drie jonge bevertjes zien langskomen.

Meer foto’s en films laat Davy zien op: Klik hier voor facebookpagina

Bericht juni 2020

Weezenhof heeft zorgen. Zoals overal om de situatie in de wereld. Maar Weezenhof piekert ook over Heumense windmolens, over de A73 met tot voor kort veel verkeersongelukken, over het oorlogsgebied dat ooit winkelcentrum was en de kaalslag in de groene omgeving. Niet te vergeten de plannen rondom de Skaeve Huse.

Lichtpuntje ‘Huis van Weezenhof’

Toegegeven, als niet-Weezenhoffer kun je je afvragen: “Waar maken ze zich daar druk over? Kijk ook eens langs de wijkgrenzen naar overig Dukenburg.” Ook daar piept en kraakt het. Eén lichtpuntje uit het recente verleden, tevens uitstekend voorbeeld: in onze meest zuidelijke stadsdeelwijk is het ‘Huis van Weezenhof’ verrezen. Een succesvol project, dankzij spontaan bewonersinitiatief met de teugels stevig in vrijwillig helpende handen. Een duidelijk (Duken-)burger-antwoord op het langdurig wachten op nieuwe ontwikkelingen. Die door de remmende invloed van het gevreesde griepvirus nog eens extra in de wacht zijn gezet.

Scheefwonen

Toch is er een andere zorg die ons stadsdeel tot één geheel bundelt.

De musea zijn weer open.

Juist voor het Vrijheidsmuseum was de corona sluiting een domper, net in het jaar dat we 75 jaar vrijheid vieren. Daarom hier het artikel digitaal wat ook in de Dukenburger en de Mariken heeft gestaan. Voor een museumbezoek wel vooraf reserveren!

Al eerder in de Dukenburger een verslag: Klik hier voor 'van bevrijding naar vrijheid'

Vanaf 8 juni is de wisseltentoonstelling 'De tweede wereldoorlog in films':

Klik hier voor de tweede wereldoorlog in films

 

‘Zaakwaarnemers van het verleden De toekomst kan niet zonder hen’

 

Met deze twee zinnen laat Wiel Lenders, directeur van het Vrijheidsmuseum in Groesbeek, overtuigend zien hoe belangrijk geschiedenis is. Geschiedenis laat zien dat de werkelijkheid door iedereen verschillend wordt beleefd. In verleden, heden en toekomst. Een gesprek met een bescheiden maar gepassioneerde museumdirecteur en pleitbezorger.

Het blijkt lastig Wiel Lenders aan het praten te krijgen over zijn eigen rol.

’t Is verrot meneer…

…krijgt de redacteur van de Dukenburger zonder dat hij ergens om vraagt te horen als hij over een van de galerijen van de maisonnettes in Meijhorst loopt.

 Het is ook niet te missen, grote happen zijn uit de kozijnen door rottend hout. Op een andere galerij komen we een moeder met kinderen tegen: “Bij noordenwind en regen komt het water langs de voordeur, bij westenwind is mijn bed nat,” vertelt ze. De buurvrouw vult aan: “Het slaapkamerraam sluit niet en bij regen loopt het water van dit raam naar beneden mijn huiskamer in. Mijn gordijnen zijn verkleurd van het vieze regenwater en ’s nachts wapperen de gordijnen.” Onderhoudsmonteurs van de cv-installatie geven al langer aan dat de ketels op hun eind zijn. Bijna dagelijks staan er Cuppens-busjes voor reparaties. Noodreparaties? In een andere maisonnette vertellen ouders van een groot gezin dat ze de schimmel op de douche er niet meer onder krijgen: “Heel ongezond meneer. Het liefst willen we hier snel weg.” Twee jaar terug zijn er vijftig-kopjeskoffie-bijeenkomsten geweest om de saamhorigheid in de wijk te versterken. Het werd een podium waar bewoners hoofdzakelijk hun grieven kwamen uiten.

Tijd voor actie?