De Dukenburger

Sinds deze week in de geprinte brug in het zuidelijk deel van de Geologenstrook in Zwanenveld vrijgegeven voor publiek. Alle apparatuur, bouwhekken, containers en grondwaterpompen zijn weg. Meer dan twee jaar heeft het geduurd, lange tijd lag het project stil. Maar nu kon de fotograaf tegen achten over de brug fietsen.

Voor vrijwel iedereen die je nu op de brug spreekt is er een overvloed aan gesprekstof. “Wat zou hier een ‘tweede’ Beverbrug goed staan” hoor je, en “die had er ook veel vlugger gestaan.” En natuurlijk wordt er volop over de kosten gedebatteerd.

“Komt er nog een opening?” Een andere passant weet het wel, “Bruls komt ‘m wel openen, met zo’n dikke ketting om. Echt als burgemeester.”

Aan de best lompe leuning staan twee mannen in de avondzon, het hondje wat ze uitlaten zit verveeld te wachten midden op de brug. “Kijk meneer” wijzend op de hoge leuning, “precies barhoogte.” Voor de fotograaf tijd om thuis de koffie op te zoeken. Dukenburg heeft er een attractie bij. Maar niet doorvertellen hoor, anders wordt het veel te druk.

(PS, iets klopt er niet in bovenstaande tekst. Maar dat ligt aan de krant)

Meer foto's op facebook/Meijhorst

Bericht juli 2021


 

Vanuit de Zwanenveldse flat ‘De leuvensehof’ is de bedrijvigheid aan de toekomstige 27e en 28e straat Tolhuis goed te zien. De linker bouwkraan staat bij het appartementsgebouw waar men nu de 7e verdieping aan het afbouwen is. De drie rechter kranen zijn bezig de geveldelen van de eengezinshuizen te plaatsen. De contouren van de huizen zijn al goed zichtbaar, zo hebben de hoekhuizen een tweede verdieping. Intussen zijn de metselaars al begonnen met de buitenmuren.

Stand 2e week juli 2021.

Het gebruik van Wijkcentrum de Grondel loopt al enige jaren terug. Het college van B&W heeft besloten om het beheer van de panden af te halen. Hiermee speelt de gemeente geld vrij om andere wijkcentra in de stad te verbeteren en activiteiten in de wijk te stimuleren. 

Een volle 'Grondel' tijdens het N8Ommetje 2018.

Wijkcentrum de Grondel in stadsdeel Dukenburg wordt de laatste jaren nog maar weinig gebruikt. Ook van spontane inloop is bijna geen sprake meer. Bewoners ontmoeten elkaar vaker op verschillende nabijgelegen voorzieningen zoals de sociaal maatschappelijke onderneming Pronk en de Bibliotheek Gelderland-Zuid. De laatste drie activiteiten in de grondel worden verplaatst naar een andere ruimtes in winkelcentrum Dukenburg. Met de herontwikkeling van winkelcentrum Dukenburg wordt ook de bibliotheek als ontmoetingsruimte voor de wijk meegenomen. 

Dagblad de Gelderlander schrijft op 9 juli 2021; “Ontmoetingscentrum De Grondel in Zwanenveld moet dicht, gebruikers treuren om het besluit”. En vervolgd; “Mevrouw Hermsen van Brakel uit de wijk zegt te spreken namens veel meer gebruikers en dat het wijkcentrum nog volop gebruikt wordt.” Er zou van instemming geen sprake zijn. De onvrede over het besluit zou juist groot zijn. 

Mevrouw van Brakel legt uit: “We hebben een de goed florerende kaartclub, er is een fitnessruimte die goed gebruikt wordt, buitenlandse vrouwen ontmoeten elkaar hier. Het sluiten van deze accommodatie komt als een donderslag bij heldere hemel. Er is geen overleg geweest, en al helemaal geen instemming van de trouwe bezoekers van dit centrum. Wij willen graag dat de Grondel openblijft, er is toch al niks voor de ouderen in Zwanenveld.”

Klik hier voor het artikel in de Gelderlander.

Bericht juli 2021

Op bezoek bij Fabian Kraal, muziekdocent drums.

Fabian werd in 1987 geboren en groeide op in Tolhuis. “Ik was vroeger als kind altijd al op van alles en nog wat aan het tikken en trommelen. Vaak haalde ik pannen uit de keukenkastjes om te gebruiken als drumstel. Mijn ouders stonden daarna steeds voor een flinke afwas en maakten een kinderslot op die kastjes.” In feite heeft hij de liefde voor muziek niet daadwerkelijk van iemand meegekregen. In het rijtjeshuis vonden zijn ouders een drumstel geen goed idee. Toen Fabian een jaar of acht was, begon hij met percussie les bij het IMI (Intercultureel Muzisch Instituut) in Lindenholt. Daar heeft hij vooral zijn oren ontwikkeld en allerlei trommels en kleine percussie leren spelen. Denk daarbij aan de djembé (oorspronkelijk uit Afrika), de bongo en conga (oorspronkelijk uit Cuba). Het zijn alle langwerpige staande trommels die met de hand bespeeld moeten worden.

Dukenburg heeft bewoners van het eerste uur met vaak boeiende verhalen. Net zo interessant is het om in gesprek te gaan met iemand die zijn complete werkzame leven hier doorbracht. Met Tomas Schröder bijvoorbeeld. Na 45 jaar ‘Dukenburgse dienst’ zet de fysiotherapeut er op 1 juli definitief een streep onder. “Ik heb hier een prachtige tijd gehad. Het is mooi geweest!”

Bij het sluitstuk van een lange loopbaan gaat de aandacht als vanzelf naar hoe ’t allemaal begon. Een snelle hoofdrekensom brengt ons in 1976. “In augustus van dat jaar studeerde ik af bij Jits van Pelt, die op dat moment thuis in Aldenhof praktijk hield”, vertelt Tomas. “Twee maanden daarvoor had hij me al gevraagd bij hem te komen werken. Fysiotherapie groeide op dat moment als kool, maar stond in Dukenburg nog in de kinderschoenen. Enigszins tot verbazing van medestudenten ging ik in op het aanbod van Jits. Ik voelde me hier direct thuis.”

Zetbaas

Tomas werkt een aantal jaar in Tolhuis, onder meer ook met Rob Fliervoet. In 1978 komt de vraag van Jits of Tomas een praktijkruimte wil openen in Lankforst. ‘Ik ging met veel plezier als een soort zetbaas aan de slag in een hoekwoning aan de 13e straat”, zegt Tomas. Kort daarna wordt hij lid in de maatschap en wordt Jos Derksen zijn directe collega. “Met hem en Bart Bors zet ik in 1992 een belangrijke stap: we kopen de voormalige kleuterschool midden in de wijk en toveren die om tot een multifunctioneel centrum, met verschillende (para)medische disciplines onder één dak. We kiezen er bewust voor een nieuwe richting in te slaan. In onze trainingszaal met medische fitnessapparatuur kunnen we patiënten gericht ondersteunen bij het zelf werken aan herstel. Die actievere rol van patiënten is in de loop der jaren steeds belangrijker geworden.”

Beul van Lankforst